Feiten

Werkneemster werkt al 34 jaar bij PC Uitvaartlocaties B.V. (hierna : PC Uitvaartlocaties) als  algemeen medewerker crematorium. Zij werd geïnformeerd dat zij nieuwe werkzaamheden diende te verrichten ten aanzien van het opbaren, het verzorgen van rouwdiensten en het uitvoeren van het crematieproces. Werkneemster is van mening dat dit voor haar mentaal een te zware belasting is. Zij heeft aangegeven dat zij het aanraken en het verzamelen van de resten van overledenen niet kan verdragen en dat zij daar een grote afkeer van heeft, alsmede dat begeleiding, hoe intensief ook, dit niet zal veranderen. De kantonrechter heeft in het tussenvonnis van 15 november 2018 overwogen dat vaststaat dat werkneemster die werkzaamheden niet eerder heeft verricht. PC Uitvaartlocaties heeft niet op enigerlei wijze onderzoek laten doen naar de vraag of er sprake is van een serieuze psychische belemmering bij werkneemster om de nieuwe taken uit te voeren. Evenmin heeft PC Uitvaartlocaties onderbouwd welke aanvullende begeleiding zij werkneemster wilde bieden en in hoeverre hiermee eventuele belemmeringen kunnen worden weggenomen. Het is aan PC Uitvaartlocaties, die stelt dat sprake is van een passende functie waarvan acceptatie door werkneemster gevergd kan worden, om te bewijzen dat dit het geval is. De kantonrechter heeft een bewijopdracht gegeven, die er in feite op neerkomt dat PC Uitvaartlocaties dient te bewijzen dat er bij werkneemster geen psychische belemmering is om overledenen aan te raken, de menselijke asresten te verzamelen na het crematieproces en de overige de werkzaamheden te verrichten die zijn aangegeven op de “Checklist Rouwdienst/UC medewerker”. Ter voldoening aan deze bewijsopdracht heeft PC Uitvaartlocaties aan Psyon verzocht om een onderzoek te doen. Psyon heeft dit onderzoek uitgevoerd en daarvan een rapport opgemaakt.

Oordeel

In het tussenvonnis van 15 november 2018 is overwogen dat de vraag of van werkneemster in redelijkheid gevergd kan worden dat zij de nieuwe taken accepteert, beantwoord moet worden aan de hand van de algemene beginselen van goed werkgevers- en werknemerschap, die meebrengen dat een werknemer een voorstel tot wijziging niet kan weigeren, indien drie vragen bevestigend zijn beantwoord. De eerste twee vragen zijn in voornoemd tussenvonnis bevestigend beantwoord, waardoor thans aan de orde is de beantwoording van de derde vraag: kan aanvaarding van het voorstel in redelijkheid van deze werkneemster gevergd worden? Voor zover PC Uitvaartlocaties stelt dat deze vraag bevestigend beantwoord dient te worden, omdat de psychiater van Psyon geen psychiatrische stoornis bij werkneemster heeft vastgesteld, is dat een onjuiste conclusie. Bij de beantwoording van deze vraag gaat het er immers om of aanvaarding van het door de werkgever gedane redelijke voorstel in het licht van de omstandigheden van het geval in redelijkheid van de werknemer gevergd kan worden. Daarbij wegen alle omstandigheden mee, en is de redelijkheidstoets niet beperkt tot de vraag of sprake is van een psychiatrische stoornis, dan wel of werkneemster arbeidsongeschikt te achten is. Het begrip “psychische belemmering” is een ruimer begrip dan een psychiatrische stoornis als bedoeld in de door psychiaters gehanteerde DSM-classificatie. De kantonrechter is met werkneemster van oordeel dat psychiater Berk van Psyon weliswaar geen psychiatrische stoornis bij werkneemster vaststelt, doch dat in dit rapport wel valt te lezen dat er bij werkneemster psychische belemmeringen zijn om de nieuwe taken uit te voeren. PC Uitvaartlocaties heeft ten slotte nog gesteld dat een contra-indicatie voor het aannemen dat er psychische belemmeringen zijn om de nieuwe taken uit te voeren, bestaat uit het feit dat werkneemster al 34 jaar bij een crematorium werkt zonder dat zij ooit heeft laten merken dat zij er moeite mee had om in aanraking te komen met overledenen. Ook in dat standpunt kan de kantonrechter PC Uitvaartlocaties niet volgen: het uitvoeren van werkzaamheden in het crematorium die neerkomen op het ontvangen van de gasten, het plannen en verzorgen van de uitvaart en de catering is iets anders dan het direct fysiek in contact komen met overledenen en menselijke asresten. Rest nog de vraag of aangenomen mag worden dat de vastgestelde psychische belemmeringen kunnen worden weggenomen met aanvullende begeleiding. Dat is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende vast komen te staan. Al het voorgaande leidt tot de conclusie dat van de in voornoemd tussenvonnis in r.o. 3.4 genoemde vragen de derde vraag, te weten de vraag of van deze werkneemster in redelijkheid gevergd kan worden dat zij de nieuwe taken gaat uitvoeren, niet bevestigend wordt beantwoord. Dat betekent dat de functie van algemeen medewerker crematorium, voor zover die mede de gewraakte nieuwe taken omvat, niet passend is voor werkneemster.