Feiten

Werknemer is, na twee weken onbetaald te hebben meegelopen, per 1 juni 2019 voor de duur van zes maanden in dienst getreden bij Woonconceptboxx.nl B.V. (hierna: Woonconceptboxx). Woonconceptboxx heeft werknemer op 19 juni 2019 binnen die proeftijd en onder verwijzing naar de proeftijd ontslagen. Als reden is opgegeven dat werknemer niet zelfstandig kan werken, niet kan rekenen en geen bouwtekening kan lezen, bang is dat hij zijn hand afzaagt en na twee uur indut, wat levensgevaarlijk is met een draaiende machine. Werknemer heeft de nietigheid van het proeftijdbeding ingeroepen maar berust in het ontslag. In eerste aanleg heeft de kantonrechter Woonconceptboxx veroordeeld tot betaling van achterstallig loon met vakantietoeslag en een gefixeerde schadevergoeding, alsmede een billijke vergoeding van € 1500. Daarbij heeft de kantonrechter overwogen dat het proeftijdbeding nietig is en dat in de arbeidsovereenkomst geen mogelijkheid is opgenomen om deze tussentijds op te zeggen. In hoger beroep komt Woonconceptboxx met name tegen de toewijzing van de vergoedingen op.

Oordeel

Het hof deelt het oordeel van de kantonrechter over het ontbreken van een tussentijdse opzegmogelijkheid. Behalve het (ongeldige) proeftijdbeding vermeldt de arbeidsovereenkomst op dit punt slechts dat partijen een afspraak zouden kunnen maken over een tussentijds opzegbeding. Maar werknemer en Woonconceptboxx hebben dat niet gedaan. En zelfs als zij dat wel zouden hebben gedaan, dan nog had Woonconceptboxx niet zonder schriftelijke instemming van werknemer of zonder toestemming van het UWV deze arbeidsovereenkomst geldig tussentijds kunnen opzeggen. De kantonrechter heeft Woonconceptboxx daarom terecht veroordeeld tot betaling van de vergoeding bij onregelmatige opzegging. Ook is het hof van oordeel dat Woonconceptboxx een billijke vergoeding verschuldigd is aan werknemer, maar de door de kantonrechter bepaalde vergoeding is te hoog. Een bedrag van € 250 bruto is passend. Het hof wil wel aannemen dat Woonconceptboxx in de veronderstelling verkeerde dat het proeftijdbeding geldig was, zodat zij niet willens en wetens in strijd met de regels voor opzegging heeft gehandeld. Deze onjuiste veronderstelling lag echter wel in haar risicosfeer. Een onterecht ontslag is een nare ervaring voor een starter op de arbeidsmarkt zoals werknemer, al helemaal wanneer dit eveneens tot een procedure ten aanzien van achterstallig loon leidt, hetgeen door de kantonrechter is gesanctioneerd met 50% wettelijke verhoging. Als genoegdoening voor het onterechte ontslag kan in dit geval € 250 volstaan. Werknemer heeft niet alleen vrijwel geen financiële schade geleden door de vergoeding wegens onregelmatig ontslag, maar hij heeft bovendien binnen de bepaalde tijd al ander betaald werk gevonden. De slotsom is dat het hoger beroep gegrond is, voor zover de kantonrechter aan werknemer een hogere billijke vergoeding heeft toegekend dan € 250 en in zoverre moet de bestreden beschikking worden vernietigd. Voor het overige is het hoger beroep ongegrond.