Feiten

Werkneemster is werkzaam geweest bij X Makelaardij. Zij is tijdens dat dienstverband in 2014 een opleiding tot RMT-makelaar gestart. De kosten van die opleiding bedroegen inclusief reiskosten ongeveer € 6.000. Werkneemster is op basis van een op 24 mei 2016 door partijen ondertekende arbeidsovereenkomst met ingang van 1 juli 2016 in dienst getreden bij Y Makelaars in de functie van binnendienstmedewerker/assistent-makelaar. In de arbeidsovereenkomst is een bepaling opgenomen over studiekosten. Werkgever heeft de studiekosten die werkneemster vanwege het studiekostenbeding aan X Makelaardij moest voldoen, € 4.474,58, aan X Makelaardij betaald. Werkneemster heeft haar dienstverband met werkgever opgezegd tegen 1 mei 2018. Daarop heeft werkgever aanspraak gemaakt op terugbetaling van de studiekosten door werkneemster. Zij had toen haar studie nog niet afgerond. De kantonrechter heeft werkneemster veroordeeld tot  terugbetaling van € 4.474,58. Werkneemster stelt zich op het standpunt dat zij niet gehouden is om de studiekosten, die werkgever aan X Makelaardij heeft betaald, aan werkgever terug te betalen.

Oordeel

Partijen verschillen van mening over de uitleg van het tussen hen overeengekomen studiekostenbeding in artikel 10 van de arbeidsovereenkomst. Volgens werkneemster houdt dat beding in dat zij alleen de studiekosten gemaakt na haar indiensttreding bij werkgever op 1 juli 2016, aan hem hoeft terug te betalen. Volgens werkgever houdt dat beding in dat ook de studiekosten van werkneemster die werkgever aan X Makelaardij heeft betaald, door werkneemster terugbetaald moeten worden. Uitleg op grond van de Haviltexnorm toegepast op het studiekostenbeding van artikel 10 van de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst leidt tot het volgende. Artikel 10.1, gelezen in samenhang met artikel 10.3, houdt in dat werkgever 100% van alle studiekosten van de opleiding RMT-makelaar betaalt. Artikel 10.4 houdt een terugbetalingsregeling met betrekking tot die studiekosten in. Onder ‘de door werkgever gedragen kosten in verband met de studie, zoals omschreven in deze overeenkomst’ in artikel 10.4 vallen naar de letter van de genoemde bepalingen alle, namelijk 100% van de studiekosten van genoemde opleiding, dus ook de kosten die door X Makelaardij zijn gemaakt en die volgens afspraak tussen werkneemster en werkgever in het kader van schuldoverneming door werkgever aan X Makelaardij zijn betaald. Werkgever heeft onbetwist gesteld dat bij de indiensttreding van werkneemster als studiekosten alleen nog examen- en reiskosten te verwachten waren. Het hof is het met de kantonrechter eens dat het ook niet logisch is dat werkgever een dergelijk bedrag aan studiekosten voor zijn rekening zou nemen zonder dat daarvoor een terugbetalingsregeling zou gelden. Er was immers ook een, zij het andersluidende, terugbetalingsregeling tussen werkneemster en X Makelaardij overeengekomen. Evenmin is logisch dat werkgever de terugbetalingsregeling van artikel 10.4 zou zijn aangegaan uitsluitend voor nog te verwachten examen- en reiskosten. Werkneemster is er kennelijk stilzwijgend van uitgegaan dat de terugbetalingsregeling in artikel 10.4 van de arbeidsovereenkomst niet de door werkgever aan X Makelaardij betaalde studiekosten betrof, maar daar was gezien de tekst van artikel 10 en de voormelde omstandigheden in redelijkheid geen reden voor. Volledige terugbetaling door werkneemster is niet in strijd met goed werkgeverschap of naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. Nu de grieven 1 tot en met 7 falen, is de hoofdsom van € 4.474,58 in conventie terecht toegewezen.