Feiten

Werkneemster is met ingang van 1 mei 2014 in dienst getreden bij Stichting Maasstad Ziekenhuis (hierna: Maasstad) in de functie van ‘vakspecialist’ met een arbeidsomvang van 83,33% (gemiddeld 30 uur per week). De functie is ingedeeld in salarisschaal 50 en het salaris van werkneemster bedroeg € 2.908,22 bruto per maand. Op 14 mei 2018 is werkneemster arbeidsongeschikt geraakt. Begin maart 2019 heeft werkneemster per e-mail aan haar leidinggevende gevraagd haar arbeidsomvang te veranderen naar 66,67% en haar functie naar die van ‘Analist N2’. Op 18 maart 2019 is werkneemster volledig arbeidsgeschikt verklaard, om op 20 mei 2019 opnieuw ziek uit te vallen. Met ingang van 1 juli 2019 heeft Maasstad de functie van werkneemster aangepast. De nieuwe functie valt in salarisschaal 45. Het huidige salaris van werkneemster bedraagt € 2.150,11 bruto per maand. Werkneemster vordert veroordeling van Maasstad tot het in ongewijzigde vorm voortzetten van het dienstverband met werkneemster in de functie van vakspecialist voor 30 uur per week en het betalen van het daarbij behorende salaris. Aan die vordering legt werkneemster onder meer ten grondslag dat zij uitdrukkelijke voorwaarden had gesteld bij de functiewijziging, waaronder het niet (meer) verrichten van onregelmatige diensten. Medio juni 2019 constateerde werkneemster echter in het digitale medewerkersportaal dat een wijziging van de arbeidsovereenkomst was opgenomen en dat een functiewijziging werd vermeld, waarin ook onregelmatige diensten voorkomen. Nu dit niet conform verzoek werkneemster is, stelt zij zich op het standpunt dat geen sprake is van overeenstemming tussen partijen over een wijziging in de arbeidsovereenkomst.

Oordeel

De kern van het geschil is of partijen overeenstemming hebben bereikt over het wijzigen van de arbeidsovereenkomst en of die wijziging rechtsgeldig is. De kantonrechter maakt uit de stukken en het partijdebat op dat de omstandigheid dat werkneemster de mening is toegedaan dat er (toch) geen overeenstemming is bereikt, slechts te maken heeft met de functietypering die in het digitale medewerkersportaal wordt vermeld en de daarin vermelde wisselende diensten. Volgens werkneemster wijkt dat af van de door haar gestelde en door Maasstad geaccepteerde voorwaarden. Maasstad heeft toegelicht dat de vermelde functietypering generiek is en de tussen werkneemster en Maasstad gemaakte afspraken niet in de weg staat. Werkneemster heeft dat niet betwist. In rechte wordt er dan ook van uitgegaan dat partijen overeenstemming hebben bereikt over een wijziging van de arbeidsovereenkomst, onder de voorwaarden die werkneemster heeft gesteld in haar e-mail. Het tweede geschilpunt betreft de vraag of er sprake is van een rechtsgeldige wijziging. Hoewel werkneemster heeft gesteld dat het schriftelijkheidsvereiste uit artikel 3.1.1 van de cao Ziekenhuizen betekent dat de wijziging in de arbeidsovereenkomst per post aan werkneemster moet worden bevestigd, is dat niet zonder meer af te leiden uit die bepaling. Werkneemster heeft weliswaar gesteld dat het gebruikelijk is dat een dergelijke wijziging per post wordt gestuurd en Maasstad heeft dat niet betwist, maar dat alleen betekent niet dat Maasstad de wijziging per post had moeten toesturen. Als onbetwist staat vast dat Maasstad de wijziging van de arbeidsovereenkomst heeft opgemaakt conform het modeldocument, waaraan in de cao wordt gerefereerd, en vervolgens via het digitale medewerkersplatform ter beschikking heeft gesteld aan werkneemster vanaf 24 mei 2019. Eveneens staat vast dat werkneemster het betreffende wijzigingsdocument op 11 juni 2019 heeft bekeken in het medewerkersportaal. De conclusie is dan ook dat de wijziging van de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is. De vorderingen van werkneemster worden afgewezen.