Rechtspraak
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (Locatie Leeuwarden), 1 september 2020
ECLI:NL:GHARL:2020:6861
Feiten
Level One Holding B.v. (hierna: Level One) is een onderneming die haar bedrijfsactiviteit richt op het uitzenden van onder andere Poolse werknemers. Werknemer is van Poolse komaf en is op basis van een arbeidsovereenkomst vanaf 18 april 2016 tot en met 16 december 2016 als coördinator werkzaam geweest bij Level One. In de arbeidsovereenkomst zijn bepalingen over werktijden en overwerk opgenomen. Werknemer heeft in eerste aanleg nabetaling van zijn overuren gevorderd. De kantonrechter heeft deze vordering als onvoldoende onderbouwd afgewezen. Tegen dit oordeel komt werknemer in hoger beroep op.
Oordeel
Partijen verschillen van mening over de mate waarin werknemer overwerk heeft verricht. Werknemer heeft, onder verwijzing naar de GPS-gegevens van de door hem gebruikte auto’s van Level One en de lijsten van telefoongesprekken aangevoerd dat hij in de periode van 18 april 2016 tot 16 december 2016 (ten minste) 404,1 overuren heeft gewerkt. Level One heeft bestreden dat werknemer (per saldo) overwerk heeft verricht en aangevoerd dat eventueel overwerk passend was bij de functie van coördinator. Het hof is van oordeel dat Level One negeert dat naleving van de wettelijke regels inzake de arbeidsduur behoort tot haar zorgplicht als werkgever. Het was daarom aan Level One om een correcte urenregistratie over werknemers inzet te verschaffen en het is daarmee niet toereikend om het gemiddelde aantal arbeidsuren per week van werknemer te schatten. Nu Level One geen concrete gegevens over werknemers gewerkte uren heeft verschaft, dient uit te worden gegaan van de gegevens die werknemer heeft gebruikt. Level One heeft verder aangevoerd dat in de arbeidsovereenkomst is vastgelegd dat werknemer geen aanspraak kan maken op vergoeding van zijn overwerk. Werknemer heeft daartegen aangevoerd dat hij niet gebonden is aan die regeling omdat de arbeidsovereenkomst is opgesteld in een taal die hij niet machtig is. Bij hem ontbrak dus de wil om overeen te komen dat hij overwerk zou verrichten zonder enige compensatie. Gelet op de Informatierichtlijn (geïmplementeerd in art. 7:655 BW) kan worden betwijfeld of Level One voldoet aan de eis van voldoende transparante informatie door een schriftelijke arbeidsovereenkomst te verstrekken in een andere taal dan die de werknemer begrijpt. Daarnaast heeft werknemer aangevoerd dat het in strijd is met goed werkgeverschap om zijn overuren niet uit te betalen. Uitgaande van de geldigheid van de door Level One ingeroepen bepaling slaagt het beroep van werknemer dat toepassing daarvan in zijn geval in strijd komt met de eisen van goed werkgeverschap. Hoewel een functie als die van coördinator in het algemeen impliceert dat het aantal werkuren niet strikt is en enig overwerk in de rede ligt, geldt dat de mate van overwerk zoals in dit geval aan de orde, afgezet tegen het door hem verdiende loon en de verlangde werkzaamheden, ruimschoots overstijgt wat Level One in dit verband van werknemer mocht verwachten. Level One mocht niet verwachten dat werknemer structureel 25% meer uren zou werken dan overeengekomen, zonder dat daar een contraprestatie tegenover zou staan. Onder deze omstandigheden komt het in strijd met het goed werkgeverschap van Level One en is het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat Level One met een beroep op de arbeidsovereenkomst betaling van die overuren zou kunnen ontgaan. Grief 3, waarmee werknemer zich beklaagt over de afwijzing van een vergoeding overuren, treft derhalve doel. Verder is het hof van oordeel dat de kantonrechter de zaak niet behoorlijk heeft behandeld door het gemotiveerde bewijsaanbod van werknemer te passeren. De grieven 1 en 2 treffen daarom eveneens doel.