Feiten

Werknemer is op 28 oktober 2019 in dienst getreden bij InterExped in de functie van chauffeur op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tot 27 mei 2020. Op 28 februari 2020 heeft werknemer zich per whatsappbericht ziek gemeld. InterExped heeft daarop per whatsappbericht gevraagd of werknemer kan vertellen wat hij heeft. Werknemer heeft vervolgens zijn ongenoegen geuit over onder meer de late salarisbetalingen. InterExped heeft daarop gesteld dat werknemer dus niet ziek is, maar dat sprake is van ongeoorloofd verzuim. Werknemer heeft onder meer geantwoord zijn werk niet te verrichten onder de stress waarmee hij door InterExped ‘opgezadeld’ wordt. Volgens InterExped heeft werknemer hiermee aangegeven dat hij per direct uit dienst treedt en werknemer wordt bedankt voor zijn inzet de afgelopen maanden. Bij brief van 5 maart 2020 is namens werknemer aan InterExped geschreven dat geen sprake is van beëindiging van het dienstverband, maar van ziekte zijdens werknemer. Daarbij is medegedeeld dat als InterExped twijfelt aan de ziekmelding van werknemer, er een bedrijfsarts dient te worden ingeschakeld. Op 31 maart 2020 is werknemer gebeld door de bedrijfsarts. De bedrijfsarts heeft geoordeeld dat geen sprake is van medische beperkingen zijdens werknemer, maar van een verstoorde arbeidsverhouding. Op 1 september 2020 is InterExped in staat van faillissement verklaard. Werknemer verzoekt de kantonrechter – na wijziging van het verzoek – onder meer om de opzegging van de arbeidsovereenkomst te vernietigen en InterExped te veroordelen tot betaling van € 8.265 bruto aan achterstallig loon vanaf 28 februari 2020 tot en met 27 mei 2020 inclusief vakantiegeld. InterExped heeft, ondanks daartoe uitdrukkelijk in de gelegenheid te zijn gesteld, geen verweer gevoerd.

Oordeel

De kantonrechter stelt vast dat InterExped behoorlijk is opgeroepen om in de procedure te verschijnen. Nadat InterExped ter zitting van 11 augustus 2020 niet was verschenen, is zij door de griffier van de rechtbank opnieuw opgeroepen om ter zitting van 28 september 2020 te verschijnen. Werknemer heeft vervolgens op 20 augustus 2020 ook een exploot laten uitbrengen. Uit het door werknemer overgelegde uittreksel van de Kamer van Koophandel van InterExped blijkt dat het exploot is uitgebracht op het juiste adres. Desondanks is InterExped niet verschenen in de procedure. Nu sprake is van een faillissement tijdens een lopende procedure is het verzoek van werknemer gesplitst, met dien verstande dat de procedure met betrekking tot de verifieerbare verzoeken ambtshalve is geschorst op grond van artikel 29 van de Faillissementswet (Fw) en dat met betrekking tot de niet-verifieerbare verzoeken een beschikking zal worden gewezen. Ten aanzien van de door werknemer ingestelde verzoeken is enkel het verzoek tot vernietiging van de opzegging van de arbeidsovereenkomst een verzoek dat niet verifieerbaar is in de zin van artikel 26 Fw en dat heeft in beginsel geen zelfstandige betekenis naast de (ook) ingestelde loonvordering. Bij dit verzoek heeft werknemer in de gegeven omstandigheden evenwel nog een ander belang dan de toewijsbaarheid van zijn loonvordering: het antwoord op de vraag of de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is beëindigd heeft mogelijk ook gevolgen voor het recht op een (eventuele) WW-uitkering. Daarmee heeft het verzoek tot vernietiging van de opzegging ook een ander belang dan voldoening van de andere verzoeken uit de failliete boedel. Voor schorsing van de procedure over dit verzoek is dan ook geen reden. Omtrent dit verzoek wordt als volgt overwogen. Het is de kantonrechter niet gebleken dat sprake is van een rechtsgeldige opzegging van de arbeidsovereenkomst. Het verzoek van werknemer om de opzegging te vernietigen zal dan ook worden toegewezen.