Feiten

Werknemer is op grond van een uitzendovereenkomst Fase A op 15 augustus 2016 in dienst getreden van Top Intermediairs. Werknemer is tewerkgesteld bij Vee- en Vleeshandel X en heeft daar tot 16 maart 2018 werkzaamheden verricht. Met ingang van 23 maart 2018 is werknemer op grond van een uitzendovereenkomst in dienst getreden bij Y. Bij e-mail van 23 maart 2018 heeft werknemer aan Top Intermediairs verzocht om een eindafrekening. Top Intermediairs heeft op 26 april 2018 € 791,77 netto aan werknemer betaald. Op 2 mei 2018 heeft werknemer verzocht om een specificatie, die Top Intermediairs bij e-mail van 14 mei 2018 heeft verstrekt. Partijen hebben daarna gecorrespondeerd, waarbij werknemer het standpunt heeft ingenomen dat hij recht heeft op een nabetaling voor overwerk, cao-toeslagen en loonsverhogingen en op een gefixeerde vergoeding. Verder heeft hij Top Intermediairs gesommeerd om “klokkaarten”, loonspecificaties en bewijsstukken ten aanzien door haar afgedragen loonbelasting en premies aan hem te verstrekken. Top Intermediairs heeft niet voldaan aan het verzoek/de sommatie, waarna werknemer onderhavige procedure is gestart. De kantonrechter heeft de vorderingen grotendeel toegewezen. Top Intermediairs komt tegen het vonnis in hoger beroep.

Oordeel

Het hof stelt vast dat op de tussen partijen gesloten uitzendovereenkomst de Cao-UK van toepassing is. Krachtens artikel 22 van deze cao heeft de uitzendkracht recht op dezelfde toeslagen zoals die gelden voor werknemers in dienst van de opdrachtgever, werkzaam in een gelijke of gelijkwaardige functie als de uitzendkracht. Het enkele feit dat, zoals door Top Intermediairs gesteld, de opdrachtgever/inlener de Cao-VS “niet geheel” toepast, is onvoldoende bepalend voor de vraag of de uitzendkracht aanspraak kan maken op toeslagen. Het gaat erom of het personeel van inlener X recht kan doen gelden op de toeslagen. Werknemer heeft dit gesteld en Top Intermediairs heeft dit onvoldoende weersproken. Dat had echter wel op haar weg gelegen.

Aanzegvergoeding

Nu tussen partijen vaststaat dat het hier een uitzendovereenkomst fase A betreft en deze krachtens de geldende CAO-UK een uitzendbeding bevat, kan de gevorderde aanzegvergoeding niet gebaseerd worden op de bepalingen in het BW. Werknemer heeft daarop ook geen beroep gedaan. Het gevorderde heeft hij gebaseerd op de bepalingen in de Cao-UK. Gesteld noch gebleken is dat aan het indienen van deze vordering een vervaltermijn is verbonden. Nu Top Intermediairs niet – 14 dagen voorafgaand aan het eindigen van de uitzendovereenkomst – heeft aangezegd zoals verplicht was op grond van de CAO-UK, maakt werknemer aan op de aanzegvergoeding.

Verstreken gegevens

Het ligt in de risicosfeer van Top Intermediairs als zij de prikklokkaarten niet bij de inlener opvraagt. Het zijn nu juist de daarop geregistreerde gegevens die ontbreken waardoor de vorderingen zoals de gevorderde toeslagen en de overwerkvergoeding, niet concreet kunnen worden berekend. De grief gericht tegen de toewijzing van de vordering tot het verstrekken van loonspecificaties faalt.