Feiten

Werknemer is in 2007 bij Pak-On in dienst getreden. In de eerste arbeidsovereenkomst is vermeld “fulltime dienstverband (gemiddeld 38 uren per week)”. In de arbeidsovereenkomst van 2011 en 2014 is vermeld “fulltime dienstverband (gemiddeld 40 uren per week)”. In een schriftelijk vastgelegde en door partijen ondertekende “Aanpassing op arbeidsovereenkomst” is vermeld dat per 1 december 2014 het aantal werkuren wordt gewijzigd van 40 uren naar gemiddeld 35 uren per week. Werknemer heeft zich op 1 november 2018 ziek gemeld. Pak-On heeft op 22 oktober 2020 aan het UWV toestemming verzocht om de arbeidsovereenkomst met werknemer op te zeggen wegens twee jaar onafgebroken arbeidsongeschiktheid. Pak-On heeft gebruikgemaakt van de door het UWV op 24 november 2020 verleende toestemming en heeft de arbeidsovereenkomst met werknemer opgezegd. Pak-On heeft aan werknemer een transitievergoeding betaald van € 7.314,51 bruto. De kantonrechter heeft de verzoeken van werknemer tot onder meer het vernietigen van de UWV-beschikking en toekenning van een billijke vergoeding afgewezen. In verband met de proceskostenveroordeling heeft de kantonrechter nog overwogen dat de procedure niet alleen volstrekt nodeloos aanhangig was gemaakt, maar bovendien ook nog verkeerd was ingestoken. Het eigenlijke punt van geschil heeft betrekking op de vraag of werknemer recht heeft op betaling van achterstallig salaris. De gemachtigde heeft ervoor gekozen om die vraag niet in dit geding aan de orde te stellen, zodat de kantonrechter op dit punt ook geen beslissing kan geven en evenmin kan beslissen over de vraag of de Horeca-cao al dan niet van toepassing is. Uitgangspunt voor de beoordeling van het hoger beroep is onderdeel b van het petitum “Het ten onrechte onduidelijk wordt gelaten, hoe de transitievergoeding moet worden berekend”.

Oordeel

Uitleg petitum

Het hof ziet zich voor de vraag gesteld hoe de geformuleerde tekst moet worden uitgelegd. In het licht van de voorgaande overwegingen resteert de mogelijkheid het petitum onder b zo uit te leggen dat het werknemer gaat om de omvang van de transitievergoeding, in het bijzonder in verband met de cao die in zijn visie van toepassing is en de omvang die het dienstverband volgens hem had. Deze beide geschilpunten zijn onderwerp geweest van debat tussen partijen, zodat aangenomen moet worden dat ook Pak-On heeft begrepen - in elk geval heeft behoren te begrijpen - dat dit de inzet is van het door werknemer ingestelde hoger beroep.

Werkingssfeer Horeca-cao

Partijen verschillen van mening of Pak-On onder de werkingssfeer van de Cao voor het horeca- en aanverwante bedrijf valt. De stellingen van partijen roepen bij het hof vragen op. Het hof stelt Pak-On in de gelegenheid bij akte in te gaan op deze vragen en daarbij zo mogelijk bewijsstukken over te leggen. Werknemer zal daarop bij antwoordakte kunnen reageren. Het hof zal de wederzijdse stellingen vervolgens opnieuw beoordelen tegen de achtergrond van hetgeen partijen nader naar voren zullen brengen.