Feiten

Werkneemster is op 1 april 2003 als advocaat-stagiaire bij Tanger Advocaten N.V. (hierna: Tanger) in dienst getreden. Met ingang van 1 april 2006 is werkneemster advocaat-medewerker geworden. Partijen hebben zowel in 2003 als in 2006 een schriftelijke arbeidsovereenkomst gesloten. In het evaluatieformulier van januari 2009 staat onder meer iets over het aanbieden van een salary partnership, hoewel de praktijk nog geen salarypartnerpraktijk is. Werkneemster geeft hierbij aan dat zij vanwege haar privésituatie geen pensioenregeling behoeft, maar een zo hoog mogelijk nettosalaris. Het salaris wordt verhoogd met de kosten voor Tanger van de pensioenregeling. In 2009 gold bij Tanger alleen voor salary partners een collectieve pensioenregeling met een pensioenopbouw van 11%, waarvan 7,85% werd bekostigd door Tanger en 3,15% door de salary partner. Vanaf 1 januari 2011 betalen de salary partners bij Tanger geen eigen bijdrage meer. Tanger heeft werkneemster hierover niet geïnformeerd.  Deze zaak gaat samengevat over de volgende vragen: (1) of werkneemster vanaf 1 januari 2009 als salary partner bij Tanger werkzaam is geweest (waardoor zij voor de pensioenregeling in aanmerking kwam), (2) of Tanger werkneemster had moeten informeren over de wijziging van de pensioenregeling en (3) of, en zo ja hoeveel pensioenschade werkneemster vanaf 1 januari 2011 heeft geleden.

Oordeel

Pensioenregeling voor salary partner

Het is voldoende aannemelijk dat werkneemster vanaf januari 2009 bij Tanger salary partner is geweest. De overgelegde producties, het evaluatieformulier, het opleidingsplan, het interne auditrapport en de notulen van de vergaderingen, wijzen erop dat werkneemster vanaf begin 2009 deze functie vervulde. Daarmee is vast komen te staan dat zij in aanmerking kwam voor de pensioenregeling. Tanger had een informatieplicht op grond van artikel 7:611 BW.

Informatieplicht

Hiervoor is geoordeeld dat werkneemster, omdat zij salary partner was, in aanmerking kwam voor de pensioenregeling. De enkele omstandigheid dat werkneemster om haar moverende privéredenen op dat moment afzag van deelname aan de regeling in ruil voor een hoger salaris, betekent niet dat zij daarmee ook haar aanspraken voor de toekomst prijs heeft willen gegeven. De kantonrechter oordeelt dat de financiële gevolgen voor werkneemster in dit gesprek in 2009 door Tanger voldoende duidelijk zijn gemaakt, zodat op grond van artikel 7:655 BW niet ook van Tanger verlangd had mogen worden dat zij hiernaast nog een berekening aan werkneemster zou verstrekken. De kantonrechter merkt wel op dat uit het verslag van de bespreking in 2009 niet blijkt dat Tanger werkneemster duidelijk heeft gemaakt dat de werkgeversbijdrage ongeveer € 785 per maand bedroeg. Tanger heeft echter niet voldaan aan haar informatieverplichting op grond van artikel 7:611 BW als het gaat over de wijziging per 1 januari 2011 (het vervallen van de werknemersbijdrage). Ten aanzien van de wijziging met ingang van 1 januari 2011 had Tanger als goed werkgever de plicht om aan werkneemster voldoende informatie te verstrekken over de financiële gevolgen van de wetswijziging per 1 januari 2011. Deelname aan een pensioenregeling en het daarmee opbouwen van pensioen is een belangrijke arbeidsvoorwaarde. In januari 2009 heeft werkneemster in overleg met Tanger afgezien van deelname aan de pensioenregeling, omdat werkneemster op dat moment in verband met privéomstandigheden een zo hoog mogelijk nettosalaris wilde ontvangen. In januari 2011 veranderde de pensioenregeling in die zin dat de eigen bijdrage van € 350 voor deelnemers kwam te vervallen. Had werkneemster dat geweten, dan had zij op dat moment ertoe kunnen besluiten om per 1 januari 2011 wel deel te nemen aan de pensioenregeling. Deze keuzemogelijkheid heeft Tanger werkneemster onthouden door haar niet te informeren.

Pensioenschade

Eventuele schade kan worden begroot aan de hand van de leer van de kansschade. Hierover mogen partijen een nadere akte nemen.