Feiten

In het tussenvonnis van 31 maart 2023, waarbij een descente is gelast, is deels al vastgesteld wat er is gebeurd. Kort gezegd is werknemer toen hij bij werkgeefster aan het werk was op 25 mei 2022, omstreeks 9:10 uur gevallen in een gangpad in de kas. Hij heeft hierdoor een fractuur aan zijn elleboog opgelopen, waarvoor hij medische behandeling heeft ondergaan. Op 15 juli 2022 is werkgeefster aansprakelijk gesteld voor de door werknemer geleden en nog te lijden schade. Werkgeefster betwist dat sprake is geweest van een arbeidsongeval waarvoor zij aansprakelijk is, reden waarom werknemer een verklaring voor recht vordert.

Oordeel

De vordering van werknemer wordt afgewezen. De kantonrechter ziet geen reden waarom werkgeefster aansprakelijk is voor het letsel dat werknemer heeft opgelopen heeft tijdens zijn werk. Op basis van de foto’s in het dossier en de waarnemingen en mededelingen ter plaatse bij de descente oordeelt de kantonrechter dat de rail, waarover werknemer stelt te zijn gevallen, niet uit de betonvloer stak. Nog daargelaten dat niet vaststaat dat hij op die plek in de kas is gevallen, want dat is betwist, en werknemer heeft hierover wisselend verklaard. De kantonrechter acht het onaannemelijk dat op het punt waar werknemer zegt te zijn gestruikeld, de rail tien centimeter heeft uitgestoken boven de betonnen vloer. Dat betekent namelijk dat de rail over een aanzienlijke lengte uit de sleuf gekomen moet zijn, wat niet strookt met de beelden op de overgelegde foto’s en ook door niemand is verklaard. De kantonrechter is ook van oordeel dat werkgeefster voldoet aan het bepaalde in artikel 7:658 lid 1 BW. Dat lijkt ook de conclusie te zijn van de Arbeidsinspectie. Er is sprake van een ongeval wegens een misstap, onoplettendheid en/of afgeleid zijn en niet omdat werkgeefster tekort is geschoten in haar zorgplicht. Daarom is zij niet aansprakelijk voor het letsel dat werknemer opgelopen heeft en ook niet voor de schade die hiervan het gevolg is.