Feiten

Werknemer werkte bij werkgeefster op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Zijn laatste contract liep af op 1 januari 2024. Op de arbeidsovereenkomst is de algemeen verbindend verklaarde Cao Retail non-food 2023/2024 (hierna: de cao) van toepassing. Werknemer werkte op grond van zijn arbeidsovereenkomst 40 uur per week en had conform de cao recht op 25 vakantiedagen per jaar. Op 2 januari 2024 ontving hij een e-mail van zijn leidinggevende, waarin werd aangegeven dat de arbeidsovereenkomst niet zou worden verlengd. Werknemer verzoekt in deze procedure betaling van de aanzegvergoeding, transitievergoeding, achterstallig vakantiegeld en uitbetaling van negen vakantiedagen.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt als volgt. Vast staat dat de schriftelijke mededeling als bedoeld in artikel 7:668 lid 1 BW niet op tijd heeft plaatsgevonden. Werkgeefster heeft tegen de verzochte aanzegvergoeding als zodanig geen verweer gevoerd, anders dan dat zij zich niet bewust was van die verplichting. Het bedrag van € 2.250 bruto wordt daarom toegewezen. Werkgeefster heeft ook tegen de verzochte transitievergoeding als zodanig geen verweer gevoerd, anders dan dat zij zich niet bewust was van die verplichting. Het bedrag van € 810 bruto wordt daarom toegewezen. Het door werknemer gevorderde vakantiegeld van € 1.260 bruto wordt op zichzelf niet betwist en kan daarom worden toegewezen. Over de nog resterende vakantiedagen verschillen partijen van mening. Werkgeefster stelt dat werknemer achttien dagen vakantie heeft opgenomen en werknemer stelt zich op het standpunt dat dit er zestien zijn. De kantonrechter overweegt dat het op de weg van de werkgever ligt om een administratie te voeren waaruit de registratie en/of opname van vakantiedagen blijkt. Werkgeefster heeft die echter niet overgelegd of op enige andere manier aangetoond dat er minder dan negen vakantiedagen resteren. De kantonrechter wijst daarom het door werknemer verzochte bedrag van € 1009,21 bruto toe.