Feiten

Werknemer is vanaf 1 januari 2005 in dienst geweest bij werkgeefster. Sinds 2012 is hij directeur geweest. Bij beschikking van 9 oktober 2023 heeft de kantonrechter de arbeidsovereenkomst tussen partijen met ingang van 15 oktober 2023 ontbonden. Volgens werknemer is de arbeidsovereenkomst nog steeds niet correct afgewikkeld. Werknemer eist in het incident onder meer dat werkgeefster verplicht wordt een afschrift van alle loonstroken/jaaropgaven over te leggen en een uitdraai te verstrekken van zijn verlofuren. Werknemer eist in de hoofdzaak dat werkgeefster wordt veroordeeld het opgespaarde verlofsaldo ter waarde van € 36.278 aan hem te betalen, alsmede een bedrag van € 9.219 aan vergoeding van de premie van zijn ziektekostenverzekering vanaf oktober 2018. Werkgeefster eist onder meer dat voor recht wordt verklaard dat zij over diverse perioden onverschuldigd loon heeft betaald aan werknemer, alsmede veroordeling van werknemer tot terugbetaling daarvan.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt als volgt.

Overleggen loonstroken/jaaropgaven

De incidentele eis van werknemer om werkgeefster te verplichten afschriften van alle loonstroken/jaaropgaves over te leggen, wordt afgewezen. Voor wat betreft de jaaropgaven heeft werknemer inmiddels erkend dat hij deze van werkgeefster heeft ontvangen. Daarnaast staat vast dat werkgeefster bij haar conclusie van antwoord alle loonstroken vanaf december 2015 in het geding heeft gebracht. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft werknemer dan ook geen belang meer bij deze vorderingen.

Overleggen afschriften verlofuren

Ook de incidentele eis om werkgeefster te verplichten aan werknemer afschriften te verstrekken van zijn verlofuren wordt afgewezen. Uit een aantal door werkgeefster overgelegde schriftelijke verklaringen blijkt dat werknemer nooit verlofuren in Synergie heeft vastgelegd. Gelet op de gemotiveerde betwisting door werkgeefster had het op de weg van werknemer gelegen zijn stelling dat zijn verlofuren in Synergie zijn geadministreerd meer handen en voeten te geven, maar dat heeft hij niet gedaan. Daarmee is naar het oordeel van de kantonrechter in voldoende mate komen vast te staan dat werknemer geen verlofuren heeft geregistreerd in Synergie, zodat hij geen belang heeft bij een veroordeling van werkgeefster om afschriften of uitdraaien uit dat systeem te verstrekken.

Vergoeding ziektekostenverzekering

Werkgeefster hoeft bovendien geen vergoeding voor de ziektekostenverzekering van werknemer te betalen. Werknemer heeft zijn eis onvoldoende onderbouwd. Werknemer heeft ter zitting slechts herhaald dat hij op grond van zijn arbeidsovereenkomst recht heeft op de vergoeding. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft werkgeefster met overgelegde verklaringen van diverse managementleden voldoende onderbouwd dat deze afspraak na 1 januari 2006 is komen te vervallen. Dat die afspraak destijds daadwerkelijk is komen te vervallen sluit bovendien aan op de gevolgen van de wijziging in het stelsel van ziektekostenverzekering per 1 januari 2006. Vanaf die datum wordt door werkgevers immers op een andere wijze bijgedragen in de verzekering voor ziektekosten van werknemers, namelijk door middel van een inkomensafhankelijke werkgeversbijdrage.

Onverschuldigd betaald loon

De kantonrechter overweegt dat werknemer in diverse perioden in 2022 en 2023 ongeoorloofd afwezig is geweest; in 2022 in totaal 104 uur en in 2023 in totaal 280 uur. Werkgeefster heeft over die uren onverschuldigd loon aan werknemer betaald. In totaal gaat het om een bedrag van € 16.091,14. Hiermee wordt het positieve verlofsaldo van werknemer verrekend. Werknemer moet, na verrekening, nog € 14.555,78 aan werkgeefster betalen. Hiertoe wordt werknemer veroordeeld.