MKB CT drijft een onderneming die zich onder meer richt op het organiseren en verzorgen van basis- en herhalingstrainingen bedrijfshulpverlening (BHV), AED-trainingen en VCA-cursussen. MKB CT en (een rechtsvoorganger van) Ricas hebben gedurende meerdere jaren met elkaar samengewerkt op het gebied van onder meer het verzorgen van BHV-cursussen. Deze samenwerking was aanvankelijk gebaseerd op een op 27 juni 2003 gesloten overeenkomst, daarna op een op 24 april 2007 gesloten overeenkomst. Binnen het samenwerkingsverband was de werkverdeling zo dat MKB CT de contacten met klanten onderhield, BHV-cursussen organiseerde en de administratie verzorgde, en dat Ricas in opdracht van MKB CT de facto deze cursussen gaf door het ter beschikking stellen van een docent. Bij brief van 29 mei 2008 heeft MKB CT de overeenkomst met Ricas opgezegd tegen 1 september 2008. Ricas is vervolgens zelf gestart met het geven van BHV-cursussen. Daartoe is zij schriftelijk en telefonisch, via een callcenter, klanten gaan werven. MKB CT heeft Ricas tweemaal gesommeerd om per ommegaande te stoppen met het benaderen van klanten van MKB CT en met het op welke wijze dan ook gebruik maken van vertrouwelijke informatie over MKB CT en haar klanten.

Naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter is gelet op het voorgaande voldoende komen vast te staan dat Ricas onrechtmatig jegens MKB CT heeft gehandeld, door gebruik te maken van bij MKB CT opgedane kennis en gegevens omtrent klanten, waardoor stelselmatig en substantieel duurzaam handelsdebiet van MKB CT is afgebroken (vergelijk Hoge Raad 9 december 1955, NJ 1956, NJ 1957, Boogaard-Vesta, en de dissertatie van mr. F.B.J. Grapperhaus “Werknemersconcurrentie”, Monografieën Sociaal Recht 4, Kluwer, 1995, pag. 153-190). Dit betekent dat de vorderingen van MKB CT voor toewijzing gereed liggen.