Werknemer is sedert 1 april 1993 in dienst bij Skewiel, laatstelijk in de functie van directeur/bestuurder, tegen een bruto salaris van € 6.520,78 per maand. Daarnaast was hij onder meer statutair directeur/bestuurder van de Adema-de Vriesstichting, een nevenstichting van Skewiel. De Raad van Toezicht van Skewiel heeft werknemer per 23 december 2008 ontslagen als directeur/bestuurder. Als gevolg van dit ontslag is ook zijn directeur/bestuurderschap van de Adema-de Vriesstichting beëindigd. Skewiel heeft gesteld dat er sprake is van zowel een dringende reden als een verandering in de omstandigheden, op grond waarvan het dienstverband tussen partijen dient te worden ontbonden. Skewiel heeft hieraan ten grondslag gelegd dat er sprake is geweest van slecht bestuurderschap door werknemer. Daarnaast heeft zij onregelmatigheden geconstateerd. Werknemer heeft misbruik gemaakt van zijn positie als eindverantwoordelijke bij Skewiel, zichzelf verrijkt ten koste van Skewiel en personeel van Skewiel opgedragen de financiële administratie zodanig te manipuleren dat zijn onoorbare handelwijze niet zichtbaar zou worden. Het vertrouwen in werknemer is volledig verdwenen. Volgens werknemer zijn de veranderingen op het werk het gevolg van de invoering van de WMO en de financiële gevolgen daarvan.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Volgens hem is voldoende komen vast te staan dat werknemer zijn verantwoordelijkheden als directeur onvoldoende heeft waargemaakt na de invoering van de WMO. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft werknemer gedurende de afgelopen jaren meermalen bepaald niet zodanig gefunctioneerd als van hem mocht worden verwacht, waarbij de kantonrechter met name aan de door Skewiel gestelde onregelmatigheden groot gewicht toekent. Daargelaten de vraag of werknemer bewust heeft getracht om zich op onregelmatige wijze te bevoordelen ten kosten van Skewiel, in ieder geval heeft hij onvoldoende verantwoordelijkheid getoond en heeft hij met zijn zeer onzorgvuldig handelen ten minste de schijn van eigen bevoordeling gewekt. De kantonrechter is van oordeel dat werknemer hier een zodanig verwijt kan worden gemaakt dat hem daarom geen vergoeding zal worden toegekend.