werknemer/Metallit GmbH Spezial-Schweisstechnik Fabrikation Vertriebservice

Het hof oordeelt als volgt. Uitgangspunt dient te zijn dat een concurrentiebeding moet worden beoordeeld naar de zin die de partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan het beding mochten toekennen en wat zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten, waarbij rekening dient te worden gehouden met alle bijzondere omstandigheden van het gegeven geval. Gelet op de stellingen van de partijen en de tekst van het non-concurrentiebeding, is het hof van oordeel dat het niet zonder meer mogelijk is uit te maken welke zin de partijen in de gegeven omstandigheden ten tijde van het sluiten van de arbeidsovereenkomst over en weer redelijkerwijs aan het beding mochten toekennen en wat zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Zowel de visie van werknemer als die van Metallit is op zichzelf plausibel, waarbij de visie van werknemer wordt ondersteund door de verklaring van zijn voormalig verkoopleider. Voorts leidt de omstandigheid dat het werkgebied van werknemer uiteindelijk het gebied 907 betrof, zoals tussen de partijen vast staat, op zichzelf niet tot de conclusie dat het in 1994 overeengekomen concurrentiebeding zich in de periode van 1 oktober 2005 tot en met 12 januari 2006, waarin werknemer het beding volgens Metallit heeft overtreden, over dat gehele gebied uitstrekte. Gelet op het voorgaande zal het hof uitgaan van de visie van werknemer, tenzij Metallit feiten en/of omstandigheden bewijst, waaruit volgt dat vanaf de indiensttreding van werknemer tot het gebied Utrecht als bedoeld in artikel 1 (en daarmee in art.l 13) van de arbeidsovereenkomst het gebied 907 behoorde en dat werknemer dat toen ook zo heeft moeten begrijpen.

Volgt aanhouding van de zaak.