werknemer/Bijlsma Shipyard BV

Werknemer is vanaf 1985 min of meer onafgebroken werkzaam geweest voor (rechtsvoorgangers van) Bijlsma. Bijlsma heeft werknemer en een aantal van diens collega's omstreeks begin 2011 een voorstel gedaan om te komen tot beëindiging van hun arbeidsovereenkomsten, dit in verband met de verslechterde bedrijfseconomische positie van de onderneming. Werknemer heeft zich op maandag 25 januari 2011 ziek gemeld bij Bijlsma. Werknemer bewoonde ten tijde van zijn ziekmelding al enige jaren een bedrijfswoning op het terrein van Bijlsma. Bijlsma had werknemer in december 2010 te kennen gegeven dat zij zelf weer over deze bedrijfswoning wilde kunnen beschikken. Werknemer heeft korte tijd later vervangende woonruimte gevonden. In verband daarmee heeft hij zich na zijn ziekmelding beziggehouden met verhuizingswerkzaamheden. Mede met behulp van vrienden heeft werknemer in zijn periode van afwezigheid wegens ziekte bezittingen in dozen gepakt en deze dozen naar de nieuwe woning getransporteerd. Bijlsma heeft werknemer bij brief van 28 januari 2011 op staande voet ontslagen, omdat hij tijdens ziekte andere werkzaamheden (verhuizen) verrichtte.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Bijlsma stelt zich op het standpunt dat werknemer helemaal niet arbeidsongeschikt was ten tijde van en na zijn ziekmelding, omdat hij tezelfdertijd met verhuisactiviteiten bezig was. Het is echter niet aan Bijlsma als werkgever om te oordelen omtrent het arbeids(on)geschikt zijn van werknemer. Indien Bijlsma na de ziekmelding van mening was dat werknemer niet arbeidsongeschikt was, had zij (onverwijld) haar arbodienst dienen in te schakelen voor een oordeel op dit punt. Gelet op het voorgaande kan het kernverwijt van Bijlsma aan het adres van werknemer – dat zij door hem is voorgelogen omtrent diens arbeidsongeschiktheid – geen doel treffen. De kantonrechter overweegt voorts dat het enkele feit dat werknemer tijdens zijn arbeidsongeschiktheid verhuisactiviteiten ontplooide, onvoldoende grond oplevert voor een ontslag op staande voet. Hoe een arbeidsongeschikte werknemer zijn tijd besteedt, gaat zijn werkgever in beginsel niet aan. Dit laat onverlet dat bepaalde gedragingen van een werknemer kunnen leiden tot verlies van zijn aanspraak op loondoorbetaling tijdens ziekte ex artikel 7:629 lid 3 BW, of tot opschorting van de loondoorbetalingsplicht door de werkgever op grond van lid 6 van dit artikel (zie Hof Leeuwarden 26 mei 2009, LJN BI6879).