werkgeefster/werkneemster

Werkneemster is op 6 september 2010 in dienst getreden, laatstelijk in de functie van logistiek medewerkster. De direct leidinggevende van werkneemster heeft medegedeeld dat haar contract niet verlengd zal worden. Werkneemster heeft daarna geklaagd over seksuele intimidatie. Werkgeefster heeft werkneemster diverse keren uitgenodigd voor een gesprek hierover, maar werkneemster heeft niet gereageerd. Werkneemster heeft gesteld dat de arbeidsovereenkomst niet tijdig is opgezegd en dat de arbeidsovereenkomst voortduurt voor nog een periode van een jaar. Thans verzoekt werkgeefster, voor zover de arbeidsovereenkomst op 6 september 2011 niet is geëindigd, ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens een dringende reden.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Werkgeefster heeft zorgvuldig onderzoek gedaan naar de klacht van werkneemster. Werkneemster heeft in het geheel niet op initiatieven van werkgeefster (voorstellen vertrouwenspersoon en instellen klachtencommissie) gereageerd. Ook tijdens de mondelinge behandeling heeft werkneemster niet concreet uitgelegd op welke wijze zij seksueel is geïntimideerd. Werkneemster heeft brieven naar andere werknemers gestuurd, waarbij zij haar leidinggevende publiekelijk heeft beschuldigd. Hiermee handelt zij jegens haar leidinggevende en werkgeefster onzorgvuldig, hetgeen haar is aan te rekenen. Geconcludeerd wordt dat werkneemster haar leidinggevende valselijk beschuldigd heeft. Gelet op de bescherming die de wet (Algemene wet gelijke behandeling) de werknemer biedt die zich beroept op seksuele intimidatie, dient een dergelijke conclusie met grote terughoudendheid getrokken te worden. De gegeven feiten en omstandigheden laten echter geen andere conclusie toe. Volgt ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens een dringende reden.