werknemer/X Transport B.V.

De centrale vraag is of de opzegging van de arbeidsovereenkomst van een arbeidsongeschikte werknemer (56 jaar) na twintig dienstjaren met een eenzijdig werkverleden, kennelijk onredelijk is. Werknemer voert als omstandigheid die zijn ontslag kennelijk onredelijk maakt aan dat werkgever zijn re-integratie gedurende de eerste re-integratieperiode, die liep van januari 2005 tot 31 augustus 2005, heeft gefrustreerd door hem van de vrachtauto met automaat te halen. Werknemer stelt dat indien deze vrachtauto voor hem beschikbaar was gebleven, hij zijn werkzaamheden niet wegens terugkerende klachten had behoeven te staken en de re-integratie succesvol had kunnen worden voortgezet. In de tweede re-integeratieperiode, die liep van 28 september 2007 tot 14 januari 2008, zou werkgever voortijdig de re-integratieverplichtingen in het eerste spoor hebben gestaakt.

Het hof oordeelt als volgt. Wat betreft de eerste re-integratieperiode heeft werknemer onvoldoende gesteld dat het tekortschieten van de werkgever heeft geleid tot een aanmerkelijk slechtere arbeidsmarktpositie ten tijde van het ontslag. Wegens het ontbreken van dit causaal verband faalt de eerste grief. Met betrekking tot de tweede re-integratieperiode oordeelt het hof dat werknemer niet in staat was werkzaamheden bij werkgever te verrichten en dat het deskundigenoordeel van het UWV zulks bevestigt door op te merken dat er geen passende arbeid bij werkgever was. Het verwijt van werknemer ter zake treft dan ook geen doel. De overige omstandigheden (56 jaar, twintig dienstjaren, geen of nauwelijks scholing) brengen evenmin met zich dat sprake is van van een kennelijk onredelijke opzegging. Daarbij weegt mee dat werknemer een WIA-uitkering heeft ontvangen, de arbeidsongeschiktheid niet werkgerelateerd is en de loondoorbetalingsplicht reeds in 2006 is geëindigd.