A c.s./J.B. Metselwerken B.V.

Werknemers A en B zijn in dienst van JB Timmerwerken B.V. In 2009 hebben A en B een aanvullende arbeidsovereenkomst getekend. Daarin is bepaald dat ze akkoord gaan met de regeling inzake uitruil van de vergoeding reiskosten woon-werkverkeer onder verlaging van het brutoloon, dat ze instemmen met het ontvangen van een onbelaste vergoeding voor woon-werkverkeer, dat ze in ruil voor deze vergoeding afstand doen van vijftien doorbetaalde vrije dagen en dat zij op de reisuren, zoals bepaald in artikel 42 van de CAO Bouwnijverheid, geen beroep zullen doen. In 2011 zijn de werknemers overgegaan naar JB Metselwerken, waarbij is aangegeven dat alle rechten en plichten van toepassing blijven. A en B zijn in mei 2011 uit dienst getreden. Kern van het geschil is thans of de uitruilregeling, waarmee wordt afgeweken van de CAO Bouwnijverheid, rechtsgeldig is.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Een van de algemeen verbindend verklaarde CAO Bouwnijverheid afwijkende regeling is toegestaan, mits de regeling per saldo minimaal gelijkwaardig is en de werknemer er derhalve per saldo niet op achteruit gaat. A en B hebben gesteld dat achteraf is gebleken dat de uitruilregeling enkel gunstig is voor degenen die dagelijks grote afstanden afleggen en met anderen mee kunnen rijden. Voor A en B is dit niet het geval, waardoor de regeling voor hun nadeliger is dan de oude regeling. Dit is door JB Metselwerken onvoldoende gemotiveerd betwist. Dit betekent dat de uitruilregeling in strijd met de cao en derhalve nietig is. Voorts had op basis van de CAO Bouwnijverheid 2011 de afwijkende regeling opnieuw moeten worden overeengekomen, hetgeen niet is gebeurd. A en B hebben recht op loon zonder toepassing van de uitruilregeling.