Naar boven ↑

Rechtspraak

Horizon Meat Services/werknemer
Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 13 augustus 2013
ECLI:NL:GHARL:2013:6008

Horizon Meat Services/werknemer

Uitleg ‘loon’ en ‘variabel loon’ CAO Vleessector met betrekking tot arbeidsongeschikte werknemer die voorheen stukloon ontving. Dat de toeslag niet is aan te merken als ‘het naar tijdruimte vastgestelde loon’ in de zin van artikel 7:629 lid 1 BW, neemt niet weg dat de cao doorbetaling expliciet voorschrijft

Werknemer is op 6 juli 2004 op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd als uitbener bij Horizon in dienst getreden. Op deze arbeidsovereenkomst was in de periode van 1 april 2007 tot 1 april 2009 de Collectieve Arbeidsovereenkomst voor de Vleessector 2007/2009 (hierna: cao I) en in de periode van 1 april 2009 tot en met 31 maart 2011 de Collectieve Arbeidsovereenkomst voor de Vleessector 2009/2011 (hierna: cao II) van toepassing. Horizon heeft werknemer tewerkgesteld bij Vion Scherpenzaal op stuks. Met ingang van 26 november 2008 heeft werknemer zijn werkzaamheden in verband met ziekte nog slechts gedeeltelijk verricht. Werknemer maakt op grond van artikel 45 in verbinding met artikel 1b lid 17 van cao II over zijn ziekteperiode bij Horizon aanspraak op nabetaling van de gemiddeld in de maanden daarvoor door hem ontvangen stukstoeslag.

Het hof oordeelt als volgt. Tussen partijen is niet in geschil dat Horizon de stukstoeslag heeft uitbetaald voor iedere gerealiseerde eenheid, die uitsteeg boven het gemiddelde aantal bewerkte producten dat per werknemer per tijdseenheid moest worden behaald. Voorts staat vast dat werknemer de toeslag, zij het met een variabele omvang, maandelijks heeft ontvangen. Met de rechtbank is het hof van oordeel dat de stukstoeslag gelet op deze feiten op grond van voornoemde cao-norm is aan te merken als ‘structurele looncomponent’ in de zin van artikel 45 lid 2 van cao I, en als een ‘vaste toeslag (…) op grond van een in de onderneming geldend beloningssysteem’ in de zin van artikel 1 lid 17 van cao II, zodat de stukstoeslag op grond van artikel 45 lid 1 van de cao in beginsel ook tijdens ziekte aan werknemer had moeten worden voldaan. Dat de toeslag niet is aan te merken als ‘het naar tijdruimte vastgestelde loon’ in de zin van artikel 7:629 lid 1 BW leidt, anders dan Horizon heeft gesteld, niet tot een ander oordeel, nu in artikel 45 lid 1 van de cao juist expliciet van artikel 7:629 lid 1 BW is afgeweken. De stelling van Horizon dat het stukloon beschouwd moet worden als ‘variabel loon’ in de zin van de cao (met als gevolg dat dit deel van het loon na 20 weken ziekte niet meer verschuldigd is), faalt.

Weliswaar heeft Horizon gesteld dat zij in een gewijzigde werkwijze van Vion (afschaffen van stukloon) aanleiding heeft kunnen vinden het recht van haar werknemers op stukstoeslag te beëindigen, maar gesteld noch gebleken is dat zij ter beëindiging van de toeslag een voorstel aan werknemer heeft gedaan. Nu (reeds) gelet daarop niet kan worden beoordeeld of aan voornoemde norm van goed werkgeverschap is voldaan, moet ervan worden uitgegaan dat Horizon, overeenkomstig de stelling van werknemer, haar verplichting jegens werknemer stukstoeslag te betalen niet (eenzijdig) had mogen beëindigen. De door Horizon overgelegde verklaring van haar accountant dat de werknemers die voordien stukstoeslagen ontvingen geen vervangende loonsverhoging hebben ontvangen, behoeft dan ook geen verdere bespreking.