Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten/Dely Detacheringen BV

Het bedrijf van Dely contracteert uitzendkrachten (voornamelijk uit Duitsland) en valt onder de werkingssfeer van de CAO voor Uitzendkrachten. Deze cao gold van 29 maart 2004 tot en met 29 maart 2009 en was algemeen verbindend over de periode van 20 juni 2007 tot 31 maart 2008 en van 25 mei 2008 tot 29 maart 2009. De Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten (hierna: SNCU) stelt dat Dely de cao op een aantal punten niet correct is nagekomen. Het op grond van de cao achterstallige salaris bedraagt € 54.720. Dely stelt dat met haar werknemers is overeengekomen dat een eventuele nabetaling kan en mag worden verrekend. Artikel 6 van de uitzendovereenkomsten luidt als volgt: ‘mocht achteraf blijken dat de uitzendkracht conform zijn functie te laag is beloond door werkgever dan wordt de reeds uitbetaalde persoonlijke toeslag verrekend met eventueel toepasselijke hogere functie beloning voor uitzendkracht en de hieruit voortvloeiende mogelijke nabetalingen.’ Dely stelt dat zij al haar verplichtingen op grond van de cao is nagekomen. Thans vordert SNCU Dely te veroordelen tot naleving van de CAO voor Uitzendkrachten en de CAO Sociaal Fonds voor de uitzendbranche.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Bij de comparitie van partijen is van de kant van Dely verdedigd dat verrekening mocht plaatsvinden met een reiskostentoeslag voor gezinsbezoek in Duitsland, welke reiskostentoeslag geen in de cao voorziene verplichting zou zijn. In het midden kan blijven of de reiskostenvergoeding voor gezinsbezoek in Duitsland wel of niet in artikel 28 van de cao is voorzien. De bedoelde reiskostentoeslag is in ieder geval voorzien in de individuele uitzendovereenkomsten. Daarmee heeft Dely zich verplicht deze toeslag uit te betalen. Dat Dely te weinig loon heeft voldaan is op zichzelf niet bestreden. Ingevolge artikel 12 Wet CAO is elk beding dat strijdig is met een cao waaraan partijen zijn gebonden, nietig en in plaats van dat beding gelden de bepalingen van de cao. Het tekort dat aldus is ontstaan kan niet worden gecompenseerd door een andere verplichting van Dely – op grond van de individuele overeenkomst – niet na te komen. Het beroep op verrekening faalt. De vorderingen met betrekking tot uitbetaling tijdens feestdagen en gedurende arbeidsongeschiktheid worden afgewezen. De zaak wordt aangehouden, waarbij SNCU in de gelegenheid wordt gesteld haar vordering voldoende gedocumenteerd opnieuw te begroten.