werknemer/De Coöperatie Boerenbond Helden en Omstreken U.A.

Werknemer is bij Boerenbond in dienst geweest van 1 september 1962 tot 1 november 2004 op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd in verschillende functies. Op de arbeidsovereenkomst is de cao voor de graanbe- en verwerkende bedrijven van toepassing geweest. Bij indiensttreding heeft Boerenbond een pensioentoezegging aan werknemer gedaan. De pensioenregeling is ondergebracht bij Interpolis N.V. en betreft een eindloonregeling. Op 1 augustus 2004 hebben werknemer en Boerenbond een vaststellingsovereenkomst gesloten strekkende tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst met ingang van 1 maart 2005. In de vaststellingsovereenkomst zijn met betrekking tot pensioen nadere afspraken gemaakt. Naar de kern genomen staat de vraag centraal of op de juiste wijze uitvoering is gegeven aan de vaststellingsovereenkomst in die zin of daaruit volgt dat Boerenbond verplicht is de pensioenaanspraken van werknemer te indexeren.

Het hof oordeelt als volgt. Uit de bewoording van de vaststellingsovereenkomst volgt niet dat sprake is van pensioenindexatie. Voorts valt op dat, in tegenstelling tot hetgeen is bepaald over het pensioen, bij de suppletieregeling rekening is gehouden met de aangekondigde cao-verhoging van 1,25% per 1 februari 2005. Om die reden kan werknemer evenmin worden gevolgd in zijn stelling dat uit niets is gebleken dat zijn pensioen in de fictieve situatie niet geïndexeerd zou worden alsof hij nog daadwerkelijk in dienst was. Juist het uitdrukkelijk noemen van het salaris zonder dat daarbij wordt gerefereerd aan een loonsverhoging zoals wel is gebeurd bij de suppletieregeling, leidt ertoe dat werknemer niet van indexering uit kon gaan. Het beroep op Haviltex en de stelling dat een werknemer ervan mag uitgaan dat indexatie toegepast wordt bij een vaststellingsovereenkomst faalt.