werknemer/Azur Investments Nederland

Partijen verschillen in de onderhavige procedure onder meer van mening over de vraag of werknemer ook recht heeft op provisie over de verkoop van recreatiewoningen op project X.

Het hof oordeelt als volgt. De vraag hoe in een schriftelijk contract de verhouding tussen partijen is geregeld, kan niet worden beantwoord op grond van uitsluitend een zuiver taalkundige uitleg van de bepalingen van het contract. Voor de beantwoording van die vraag komt het immers aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze bepalingen mochten toekennen en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten (HR 13 maart 1981, ECLI:NL:HR:1981:AG4158). Voorts volgt uit HR 20 februari 2004 (ECLI:NL:HR:2004:AO1427) dat bij de uitleg van een dergelijk geschrift telkens van beslissende betekenis zijn alle omstandigheden van het concrete geval, gewaardeerd naar hetgeen de maatstaven van redelijkheid en billijkheid meebrengen, alsmede dat in praktisch opzicht vaak van groot belang is de taalkundige betekenis van de bewoordingen van het geschrift, gelezen in de context ervan als geheel, die deze in (de desbetreffende kring van) het maatschappelijk verkeer normaal gesproken hebben. Verder komt bij de uitleg betekenis toe aan de aard van de transactie, de omvang en gedetailleerdheid van de contractsbevestiging, de wijze van totstandkoming ervan – waarbij van belang is of partijen werden bijgestaan door (juridisch) deskundige raadslieden – en de overige bepalingen ervan (HR 29 juni 2007, ECLI:NL:HR:2007:BA4909 en HR 19 januari 2007, ECLI:NL:HR:2007:AZ3178). Bij dit alles heeft te gelden dat indien bij de uitleg van een overeenkomst groot gewicht toekomt aan de taalkundige betekenis van de gekozen bewoordingen, de overige omstandigheden van het geval kunnen meebrengen dat een andere (dan de taalkundige) betekenis aan de bepalingen van de overeenkomst moet worden gehecht. Beslissend blijft immers de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze bepalingen mochten toekennen en hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Partijen hebben niet of nauwelijks over de invulling en uitleg van het contract onderhandeld. Onder deze omstandigheden ligt het voor de hand veel gewicht toe te kennen aan de tekst van artikel 5. Bij lezing van die tekst valt op dat onderscheid wordt gemaakt tussen de categorieën ‘verkochte recreatiewoning’ (ten aanzien van het project X) en ‘door werknemer zelf verkochte recreatiewoning’ (ten aanzien van de overige projecten in Nederland). Dit onderscheid is alleen zinvol indien op het project X, anders dan op de andere projecten, ook aanspraak op provisie bestaat wanneer werknemer de recreatiewoning niet zelf heeft verkocht. Het ligt dan ook voor de hand artikel 5 zo uit te leggen dat werknemer ook aanspraak heeft op provisie over de op het project X verkochte recreatiewoningen wanneer hij de woningen niet zelf heeft verkocht. Voor zover Azur stelt dat in afwijking van deze uitleg van het contract een andere uitleg de juiste is, heeft zij deze stelling onvoldoende onderbouwd.

Voor wat betreft de aanspraken op provisie over gedurende zijn ziekte verkochte recreatiewoningen overweegt het hof dat het gelet op hetgeen hiervoor is overwogen over het verband tussen de aanspraken op salaris en op provisie dat artikel 5 legt, in de rede ligt dat werknemer ook recht heeft op provisie over recreatiewoningen die gedurende zijn ziekte (tot aan het einde van het dienstverband) zijn verkocht. In dit verband neemt het hof in aanmerking dat een werknemer op grond van het bepaalde in artikel 7:628 lid 3 juncto artikel 7:629 lid 8 BW gedurende ziekte binnen de grenzen van artikel 7:629 BW ook aanspraak houdt op doorbetaling van provisie.