Muissie BV/werkneemster

Werkneemster heeft bij verzoekschrift van 23 juli 2014 de kantonrechter verzocht de arbeidsovereenkomst te ontbinden. De oproeping is blijkens de bestreden beschikking van de kantonrechter bij Muissie bezorgd op 24 juli 2014, om 15.04 uur. Een medewerkster van Muissie heeft voor ontvangst getekend. Namens Muissie is niemand ter zitting verschenen. De arbeidsovereenkomst is op 18 augustus tegen 1 oktober 2014 ontbonden onder toekenning van een vergoeding van € 9.500 aan werkneemster. Tegen dit oordeel keert Muissie zich in hoger beroep. Daartoe stelt zij het volgende. Op 24 juli 2014 is de oproeping voor de mondelinge behandeling op 18 augustus 2014 weliswaar bij haar bezorgd, maar deze is door een medewerkster van Muissie in ontvangst genomen, waarvoor deze medewerkster ook heeft getekend, en heeft haar directeur vervolgens niet bereikt. De directeur van Muissie was daarom niet op de hoogte van de zitting. De gemachtigde van Muissie was evenmin in kennis gesteld van het verzoekschrift dat namens werkneemster was ingediend, terwijl de gemachtigde van werkneemster bekend was met het feit dat Muissie werd bijgestaan door een advocaat. De gemachtigde van werkneemster heeft nagelaten om de advocaat van Muissie als gemachtigde op te voeren in het verzoekschrift. Ook heeft de gemachtigde van werkneemster in weerwil van de gedragsregels voor advocaten nagelaten een afschrift van het verzoekschrift naar de gemachtigde van Muissie te sturen. Het recht op hoor en wederhoor is door toedoen van de gemachtigde van werkneemster geschonden, aldus Muissie.

Het hof oordeelt als volgt. Voorop staat dat Muissie overeenkomstig de hoofdregel van artikel 272 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) per aangetekende brief is opgeroepen voor de zitting op 18 augustus 2014 en dat een medewerkster van Muissie voor ontvangst van het verzoekschrift en de oproeping heeft getekend. Daarmee staat vast dat de oproeping Muissie heeft bereikt. Als de oproepingsbrief vervolgens niet onder de aandacht is gebracht van de directeur van Muissie, dan ligt dat in beginsel in de risicosfeer van Muissie. Muissie heeft geen feiten of omstandigheden gesteld waaruit volgt dat dat in deze zaak anders zou zijn. Dat de gemachtigde van werkneemster de gemachtigde van Muissie niet in kennis heeft gesteld van werkneemsters verzoekschrift, kan niet leiden tot een ander oordeel. Het verzoekschrift is overeenkomstig de daarvoor geldende regels ingediend. Er is geen rechtsregel die werkneemster ertoe verplicht (een afschrift van) het verzoekschrift ten tijde van de indiening ervan toe te sturen aan (de gemachtigde van) Muissie. Datzelfde geldt voor het noemen van de advocaat van Muissie als gemachtigde in het verzoekschrift. De gedragsregels geldend voor de advocatuur kunnen dienen als een richtlijn voor handelen binnen de beroepsgroep, maar zij kunnen een dergelijke rechtsregel niet zelfstandig in het leven roepen. Evenmin kan slagen het beroep van Muissie op het bepaalde in artikel 275 Rv, nu dit artikel slechts een regeling bevat voor een hernieuwde oproeping in de gevallen waarin de griffier een door hem bij aangetekende brief verzonden oproeping terugontvangt. Een situatie als bedoeld in artikel 275 Rv doet zich hier niet voor, aangezien vaststaat dat de aangetekende oproepingsbrief niet door de griffier van de Rechtbank Overijssel, afdeling kanton, locatie Almelo, is terugontvangen, doch integendeel, dat de brief Muissie op het juiste adres heeft bereikt. Gelet op dit laatste bestond er – mede gezien artikel 275 Rv – evenmin aanleiding artikel 2.8.3.3 van het procesreglement verzoekschriftprocedures rechtbanken, kantonzaken (per 1 januari 2013), dat bepaalt dat de verweerder opnieuw zal worden opgeroepen indien deze zonder bericht niet op de mondelinge behandeling verschijnt, toe te passen. Muissie heeft zich immers ter zitting van 18 augustus 2014 kunnen uitlaten over het verzoekschrift van werkneemster.