werknemer/werkgever

Werknemer is met ingang van 1 april 1999 in dienst getreden bij werkgever in de functie van schade-expert/schadetaxateur. Vanaf mei tot en met augustus 2013 is werknemer vanwege spanningsklachten door hoge werkdruk, burn-outklachten en een depressie arbeidsongeschikt wegens ziekte geweest. De werkgever heeft in die periode 100% van het loon aan werknemer doorbetaald. Op 13 maart 2014 heeft werknemer zich wederom ziek gemeld en heeft de bedrijfsarts geoordeeld dat werknemer volledig arbeidsongeschikt door ziekte is. Werkgever heeft werknemer dezelfde dag schriftelijk een formele waarschuwing wegens zijn gedrag en ziekteverzuim toegezonden. Vanaf eind maart tot en met 28 mei 2014 is werknemer opgenomen in een GGZ-instelling. Gedurende de periode vanaf 13 maart tot en met juni 2014 heeft werkgever aan werknemer 100% van het loon doorbetaald. Vanaf juli 2014 heeft werkgever aan werknemer 70% van het loon uitbetaald. In kort geding heeft werknemer onder meer gesteld dat werkgever vanaf juli 2014 verplicht is tot doorbetaling van 100% van het loon, in plaats van slechts 70%. In het bestreden vonnis heeft de kantonrechter de loonvordering van werknemer afgewezen.

Het hof oordeelt als volgt. Hoewel geen sprake was van een wettelijke of contractuele verplichting daartoe, heeft werkgever in een eerdere periode van arbeidsongeschiktheid, te weten van mei tot en met augustus 2013 en bij de lopende ziekteperiode vanaf 13 maart tot en met eind juni 2014 100% van het salaris doorbetaald. Op grond hiervan mocht werknemer er gerechtvaardigd op vertrouwen dat hij bij arbeidsongeschiktheid recht had op 100% loondoorbetaling. Vervolgens is de vraag aan de orde of sprake is van zodanige feiten en omstandigheden dat werknemer er vanaf juli 2014 niet meer op mocht vertrouwen dat zijn salaris 100% zou worden doorbetaald. Werkgever verwijt werknemer ontwijkend gedrag en slecht werknemerschap en stelt in dat verband dat werknemer haar niet tijdig heeft geïnformeerd omtrent het verlaten van de GGZ-instelling. Voor werkgever was het, naar het voorlopig oordeel van het hof, tijdens de actuele ziekteperiode, vergeleken met de ziekteperiode in 2013, moeilijker om werknemer en het verloop van zijn ziekteproces te volgen. Dat maakt echter niet dat er in 2014 vergeleken met de ziekteperiode uit 2013 sprake was van een zodanige wijziging van omstandigheden dat werknemer er niet langer op mocht vertrouwen dat 100% van zijn salaris zou worden doorbetaald. In 2013 was werknemer arbeidsongeschikt door ziekte en vanaf juli 2014 was dat niet anders. Werknemer was/is zowel in 2013 als sinds maart 2014 arbeidsongeschikt door ziekte en mocht, nu hij tijdens zijn langdurige ziekte in 2013 en gedurende de eerste maanden van zijn ziekteperiode in 2014 100% van zijn salaris doorbetaald had gekregen, erop vertrouwen dat hij vanaf juli 2014 100% van zijn salaris zou ontvangen. Andere omstandigheden die met zich brengen dat werknemer er vanaf juli 2014 niet op zou mogen vertrouwen dat zijn salaris volledig zou worden doorbetaald, zijn niet gesteld, noch is daarvan gebleken. Het hof acht het aannemelijk dat de vordering van werknemer in een bodemprocedure wordt toegewezen. Het bestreden vonnis wordt vernietigd en de vorderingen van werknemer worden toegewezen.