werknemer/Gaastra Retail B.V

Werknemer is op 16 januari 2006 in dienst getreden van (de rechtsvoorganger van) Gaastra. Laatstelijk was hij werkzaam in de functie van internationaal rayonmanager. Gaastra heeft werknemer op staande voet ontslagen wegens een dringende reden, te weten het structureel registreren van gewerkte uren, terwijl werknemer deze uren volgens Gaastra niet werkelijk gewerkt had. Werknemer beroept zich op de vernietigbaarheid van het ontslag. Hij vordert loondoorbetaling en wedertewerkstelling.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Voorop wordt gesteld dat het op basis van overgelegde verklaringen voorshands aannemelijk is dat werknemer de door hem opgegeven (zondag)uren nauwelijks in de vestigingen van Roermond en Lelystad aanwezig is geweest en voor zover hij daar wel was, in ieder geval geen tien uur op een zondag. Dat werknemer ook de uren die hij op zondag in buitenlandse vestigingen werkzaam was in het MANUS-systeem mocht registreren wordt door Gaastra betwist, maar zelfs als hiervan uit zou worden gegaan, dan heeft werknemer niet meer overgelegd dan een tweetal verklaringen waarin is aangegeven dat hij enkele zondagen aanwezig is geweest in de betreffende vestiging. Over de duur van die aanwezigheid is daarbij ook niets verklaard. Zelfs als deze zondagen mee zouden tellen, dan nog is er geen enkele verklaring voor het aanzienlijke verschil tussen de hoeveelheid geregistreerde en daadwerkelijk aanwezige uren. Daarbij is het van belang dat werknemer binnen de organisatie een leidinggevende functie bekleedde en zelf de geschreven uren accordeerde. Gaastra moest werknemer daarin kunnen vertrouwen. Hoewel werknemer een basissalaris had van € 3.242 bruto, stelt hij zelf dat hij met de aanvulling van de bijzondere regeling een brutomaandsalaris ontving van € 5.000. Dat is een aanzienlijk verschil. Voor zover werknemer gemeend heeft met de bijzondere regeling te compenseren voor een (zijns inziens) te laag basissalaris voor deze functie, had hij dat van meet af aan bespreekbaar moeten maken. Voorts is de kantonrechter van oordeel dat, voor zover werknemer meent dat hij eventueel thuis gewerkte uren ook in het MANUS-systeem mocht registreren, hij niet betwist heeft dat de aanvankelijke afspraak alleen zag op in de shops gewerkte uren, en hij niet aannemelijk heeft gemaakt dat in die afspraak een wijziging heeft plaatsgevonden. Gelet op het onverklaarbare verschil tussen het aantal als gewerkt opgegeven uren en het aantal uren waarvan thans aannemelijk is dat deze daadwerkelijk zijn gewerkt, alsmede gelet op de positie van werknemer binnen de organisatie en het feit dat hij de door hem opgegeven uren zelf accordeerde, is de kantonrechter voorshands van oordeel dat het ontslag op staande voet ook in een eventuele bodemprocedure stand zal houden. Volgt afwijzing van de vorderingen.