Feiten

Werknemer is met ingang van 7 juli 2011 als stratenmaker (32 uur) en als algemeen administratief medewerker en VCM-coördinator (8 uur) in dienst getreden bij de rechtsvoorganger van Rondgang Bestratingen B.V. (hierna: Rondgang). In de bedrijfsvoorwaarden is onder meer een regeling opgenomen over het verbod op privégebruik  van de bedrijfsauto, het gebruik van de mobiele telefoon en het werken onder invloed van stimulerende middelen. Bij brief van 14 januari 2020 heeft Rondgang werknemer aangesproken over het privégebruik van de bedrijfsauto en het verband met een ketamineverslaving van werknemer. Werknemers functie is hierna aangepast. Op 25 maart en 17 april 2020 heeft Rondgang gesproken met werknemer en zijn partner respectievelijk moeder over zijn ketaminegebruik. Bij brief van 26 juni 2020 heeft Rondgang werknemer wederom gewaarschuwd voor onder meer het privégebruik van de bedrijfsauto en het gebruik van stimulerende middelen. Op 7 september 2020 heeft werknemer zich ziek gemeld en heeft hij begeleiding gehad, waaronder opname in een kliniek. Op 18 februari is werknemer op non-actief gesteld vanwege onder meer het vermoeden van harddrugsgebruik en het bellen met sekslijnen via de bedrijfstelefoon. Op 2 maart is werknemer geconfronteerd met de bevindingen van het door werkgever gestarte onderzoek en is werknemer op staande voet ontslagen. De kern van het geschil betreft de vraag of het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is, en, zo ja, of werknemer van de daaraan ten grondslag gelegde dringende redenen(en) een ernstig verwijt gemaakt kan worden.

Oordeel

Dringende reden voor ontslag op staande voet

Voor wat betreft het verwijt dat werknemer de bedrijfsauto privé gebruikte, geldt dat de Bedrijfsvoorwaarden relevant zijn. In de Bedrijfsvoorwaarden wordt aangegeven dat herhaald privégebruik kan worden gesanctioneerd met ontslag. Het gebruik van werknemer voor niet-werkgerelateerde ritten levert, zeker indachtig de op 14 januari 2020 en 26 juni 2020 aan werknemer gegeven schriftelijke waarschuwingen, reeds een dringende reden op die een ontslag op staande voet rechtvaardigt. Of werknemer met de auto al dan niet drugs vervoerde, is voor de vraag of hij in strijd met de regels privé gebruik van de bedrijfsauto heeft gemaakt en dat een dringende reden oplevert niet van belang. Werknemer heeft niet betwist dat hij de zakelijke telefoon heeft gebruikt voor het bellen van 0900-betaalnummers, meer specifiek sekslijnen. Reeds het enkele feit dat werknemer zo vaak gebruik heeft gemaakt van de zakelijke telefoon voor het bellen van deze betaallijnen levert een dringende reden op die het ontslag op staande voet rechtvaardigt. Dat werknemer een of meer verslavingen zou hebben, ontneemt naar het oordeel van de kantonrechter niet de rechtsgeldigheid aan het gegeven ontslag op staande voet wegens een dringende reden, zeker niet tegen de achtergrond van zijn gedragingen en de hulp die Rondgang in het verleden heeft geboden en het geduld dat zij met werknemer heeft gehad.

Transitievergoeding of ernstig verwijtbaar handelen van werknemer

Naar het oordeel van de kantonrechter kan sprake zijn van een zodanige verslaving dat iemands denken, willen, oordelen en doelgericht handelen daardoor zo ingrijpend worden beïnvloed, dat hij daaraan geen weerstand kan bieden, waardoor het handelen van betrokkene niet als ernstig verwijtbaar kan worden gekwalificeerd. De vraag is dus of werknemer in de periode voorafgaand aan zijn ontslag op staande voet verslaafd was aan cocaïne en seks én of sprake was van zodanige verslavingen (ook ten aanzien van zijn ketamineverslaving) dat hij niet langer in staat was om zijn wil te bepalen en daarmee dus geen weerstand kon bieden aan zijn gedragingen (het halen van drugs met de bedrijfsauto en bellen van sekslijnen) die hebben geleid tot het ontslag op staande voet. Eerst dan is geen sprake van ernstig verwijtbaar handelen. De kantonrechter is voornemens om een deskundige te benoemen die voornoemde vraag dient te beantwoorden.