werknemer/werkgever c.s.

Feiten

Werknemer is met ingang van 1 november 2008 in dienst getreden bij werkgever 2 in de functie van accountmanager, en kort daarna in de functie van commercieel directeur. Per 1 januari 2012 heeft werkgever 1 de arbeidsovereenkomst van werknemer overgenomen van werkgever 2 en werknemer heeft daarmee ingestemd. Per e-mail van 27 mei 2019 bericht mr. Boogaard namens werkgever 2 aan werknemer dat de arbeidsovereenkomst met onmiddellijke ingang wordt beëindigd. Werknemer vordert in kort geding om wedertewerkstelling.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt dat op basis van wat partijen hebben aangevoerd in dit kort geding moet worden aangenomen dat werkgever 1 de werkgever van werknemer is. In de e-mailcorrespondentie wordt de werkgever van werknemer consequent werkgever 1 genoemd en wordt specifiek informatie gevraagd over zaken betreffende werkgever 1. Dat de wijziging van werkgeverschap per 1 januari 2012 louter administratief-financieel van aard was, is niet aannemelijk geworden nu werknemer onbetwist heeft gesteld dat hij ook werkzaamheden voor werkgever 1 verrichtte. De voorzieningenrechter oordeelt dan ook dat met een grote mate van waarschijnlijkheid in een bodemprocedure zal worden geoordeeld dat de e-mail van 27 mei 2019, waarin werknemer namens werkgever c.s. op staande voet wordt ontslagen, is gegeven door een rechtspersoon die niet de werkgever van werknemer is. Aan die brief komt daarom – nog los van de vraag of het ontslag om inhoudelijke redenen stand zou kunnen houden – geen werking toe en de arbeidsovereenkomst is dus niet beëindigd. Werkgever 1 zal daarom worden veroordeeld om werknemer in de gelegenheid te stellen zijn functie weer uit te oefenen.