werknemer/werkgever

Feiten

Werknemer is op 1 april 2007 in dienst getreden bij een garage te Arnhem in de functie van monteur. Na het faillissement van die garage is werknemer op 24 mei 2011 bij werkgever in dienst getreden, ook in de functie van monteur. Op 3 januari 2019 heeft het UWV toestemming verleend om de arbeidsovereenkomst met werknemer op te zeggen. De aanvraag was gebaseerd op bedrijfseconomische redenen. Op 31 januari heeft werkgever per brief de arbeidsovereenkomst met werknemer opgezegd. Werknemer verzoekt betaling van een billijke vergoeding en bij wijze van nevenverzoeken onder meer een vergoeding wegens onregelmatige opzegging en de transitievergoeding.

Oordeel

Anders dan door werknemer is gesteld, is de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig opgezegd nu werkgever op het moment van de opzegging, eind januari 2019, over een ontslagvergunning van het UWV beschikte. Dat de ontslagvergunning in de opzeggingsbrief niet is genoemd, is ongelukkig, maar staat aan de rechtsgeldigheid van de opzegging niet in de weg. Voor toekenning van een billijke vergoeding als gevorderd is geen grond aanwezig nu van een niet rechtsgeldige opzegging geen sprake is. Het verzoek wordt afgewezen. Wel heeft werkgever ten onrechte niet de geldende opzegtermijn in acht heeft genomen en is dus sprake van een onregelmatige opzegging. Dat betekent dat werknemer recht heeft op de zogenoemde gefixeerde schadevergoeding; schadevergoeding bestaande uit het loon over de opzegtermijn. Voorts maakt werknemer aanspraak op de transitievergoeding. De kantonrechter veroordeelt werkgever onder meer tot betaling van een vergoeding wegens onregelmatige opzegging en de transitievergoeding.