werkneemster/UniqueZorg B.V

Feiten

Werkneemster is op 11 juni 2018 in dienst getreden bij UniqueZorg B.V (hierna: UniqueZorg) voor de duur van zes maanden op basis van een nulurencontract. In de arbeidsovereenkomst zijn o.a. een relatie- en boetebeding opgenomen. Op 8 oktober 2018 ontvangt UniqueZorg een brief van een cliënt waarin vermeld staat dat hij nooit zorg heeft ontvangen. Op 15 oktober 2018 is werkneemster op staande voet ontslagen. In de ontslagbrief is als reden hiervoor opgegeven dat werkneemster afspraken niet nakomt en geen zorg aan cliënten heeft verleend, maar wel uren daarvoor heeft gedeclareerd. Werkneemster heeft berust in het ontslag op staande voet en verzoekt de kantonrechter om UniqueZorg te veroordelen tot betaling van achterstallig loon, een gefixeerde schadevergoeding en een billijke vergoeding ter hoogte van € 5.000. Bij wijze van tegenverzoek verzoekt UniqueZorg een verklaring voor recht dat het ontslag op staande voet rechtsgeldig is gegeven en betaling door werkneemster van een aantal bedragen, waaronder de boete uit het boetebeding. Daarbij heeft UniqueZorg voorwaardelijk verzocht, voor zover de kantonrechter van mening is dat het ontslag op staande voet geen stand kan houden, om de billijke vergoeding in goede justitie vast te stellen, doch niet op een hoger bedrag dan een bedrag van € 445,84 bruto.

Oordeel

De kantonrechter beoordeelt allereerst of het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is verleend. Werkneemster heeft betwist dat sprake is van een dringende reden. Hieromtrent heeft UniqueZorg een bewijsopdracht gekregen, waarbij de kantonrechter heeft opgemerkt dat wanneer fraude (geen zorgverlening terwijl wel zorg door werkneemster is gedeclareerd) bewezen zou worden voor (slechts) één cliënt, het bewijs van het bestaan van de dringende reden geleverd zou zijn en het ontslag op staande voet dus terecht zou zijn gegeven. Aansluitend heeft de kantonrechter een getuige (de cliënt) gehoord. De kantonrechter is van oordeel dat UniqueZorg daarmee het vereiste bewijs geleverd heeft. Vast is komen te staan dat werkneemster geen zorg verleend heeft aan de cliënt. De kantonrechter heeft geen reden om te twijfelen aan de geloofwaardigheid van de verklaringen van deze man. Er is geen aanleiding om te denken dat de cliënt zou liegen of reden zou hebben om te liegen. Tegenover deze consistente verklaring van de cliënt staat enkel de partijgetuigeverklaring van werkneemster in contra-enquête. Haar verklaring wordt door geen enkel bewijsmiddel ondersteund. Nu door UniqueZorg het bewijs is geleverd dat door werkneemster fraude is gepleegd, betekent dat dat UniqueZorg de arbeidsovereenkomst met werkneemster rechtsgeldig heeft opgezegd (omdat sprake was van een dringende reden). Dit heeft zij met de brief van 15 oktober 2018, die de reden van het ontslag op staande voet bevat, ook onverwijld gedaan. De verzoeken van werkneemster om toekenning van een gefixeerde schadevergoeding en een billijke vergoeding zullen dus worden afgewezen. Het verzoek van werkneemster om loondoorbetaling over september en oktober (tot datum ontslag op staande voet) kan worden toegewezen, omdat onterecht is verrekend. De door UniqueZorg verzochte terugbetaling wordt (deels) toegewezen. Nu enkel vaststaat dat werkneemster ten onrechte zorguren van deze cliënt heeft gedeclareerd, is UniqueZorg slechts gerechtigd die uren van werkneemster terug te vorderen. De verzochte boete komt niet voor toewijzing in aanmerking. Hieromtrent heeft UniqueZorg haar stellingen onvoldoende onderbouwd.