Feiten

Werkneemster is op 9 juli 2014 in dienst getreden bij Manzo’s Suites B.V. (hierna: Manzo) en was laatstelijk werkzaam in de functie van schoonmaakster. Met ingang van 1 juni 2017 heeft werkneemster zich ziek gemeld. Zij heeft aanvankelijk getracht haar werkzaamheden te hervatten, maar is daarin niet geslaagd. Vanaf 7 september 2018 heeft zij geen werkzaamheden meer verricht. De re-integratie-inspanningen van Manzo werden door het UWV als onvoldoende beoordeeld, waardoor aan Manzo een loonsanctie is opgelegd, waarmee de loondoorbetalingsplicht met 52 weken is verlengd tot en met 12 juni 2020. Met ingang van 13 juni 2020 is aan werkneemster een WIA-uitkering toegekend, berekend naar een arbeidsongeschiktheidspercentage van 80-100%. Nadat de gemachtigde van werkneemster Manzo in verschillende e-mails op en na 23 juli 2020 had aangeschreven over de beëindiging van de arbeidsovereenkomst door middel van een ontslagaanvraag bij het UWV of een vaststellingsovereenkomst, heeft Manzo op 27 augustus 2020 bericht dat er toestemming voor ontslag bij het UWV zou worden gevraagd en een eindafrekening zou worden opgemaakt. Dit bericht is door Manzo op 10 november 2020 herhaald. Omdat een ontslagaanvraag uitbleef, heeft de gemachtigde van werkneemster Manzo bij e-mail van 14 december 2020 verzocht in te stemmen met een beëindiging met wederzijds goedvinden door middel van een vaststellingsovereenkomst. Manzo heeft hierop niet gereageerd. Werkneemster verzoekt de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met Manzo te ontbinden, nu sprake is van een zogenoemd ‘slapend dienstverband’ en werkgever gehouden is in te stemmen met een voorstel tot beëindiging.

Oordeel

Niet ter discussie staat dat werkneemster langdurig arbeidsongeschikt is en dat sprake is van een ‘slapend dienstverband’. Dat betekent dat is voldaan aan de voorwaarden voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst wegens langdurige arbeidsongeschiktheid, zoals gegeven in de Xella-beschikking. De kantonrechter zal het verzoek dan ook toewijzen en de arbeidsovereenkomst met toepassing van artikel 7:671c BW ontbinden met ingang van de datum van deze beschikking, 25 maart 2021. Manzo had in moeten gaan op het beëindigingsverzoek van werkneemster. Dat heeft zij niet gedaan. Ondanks haar toezeggingen is geen ontslagaanvraag ingediend en – bij het uitblijven van een reactie – is ook geen vaststellingsovereenkomst tot stand gekomen. Daarmee heeft Manzo gehandeld in strijd met de eis van goed werkgeverschap in de zin van artikel 7:611 BW. Om die reden is Manzo schadeplichtig jegens werkneemster voor een bedrag gelijk aan de niet ontvangen transitievergoeding, € 2.127,32 bruto.