Feiten

Werknemer is sinds begin 2019 op basis van een overeenkomst van opdracht als interimmanager bij Topparken Holding B.V. (hierna: Topparken) werkzaam is geweest. Later is werknemer op basis van een schriftelijke arbeidsovereenkomst in dienst getreden bij Topparken. In november 2020 is Topparken ter ore gekomen dat werknemer mogelijkerwijs betrokken zou zijn bij één of meer misdrijven. Werknemer heeft deze betrokkenheid in diverse Whatsappgesprekken ontkend en heeft hiertoe ‘ontslastende’ informatie uit een reclasseringsrapport aan Topparken gezonden. Uit onderzoek van Topparken is echter gebleken dat werknemer wel degelijk is veroordeeld; werknemer is in juli 2019 veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf wegens medeplegen van verduistering en witwassen in 2013. Naar aanleiding hiervan is werknemer op 28 januari 2021 op staande voet ontslagen vanwege het verzwijgen van en liegen over zijn strafrechtelijk verleden. In deze procedure verzoekt werknemer primair vernietiging van het ontslag op staande voet en subsidiair betaling van de transitievergoeding, gefixeerde schadevergoeding en een billijke vergoeding ter hoogte van € 900.000.

Oordeel

Ter zitting heeft werknemer berust in het ontslag. Voor zover werknemer heeft aangevoerd dat het ontslag niet onverwijld is gegeven wordt dat verweer verworpen. De verstreken tijd tussen het door Topparken op 12 januari 2021 aangekondigde voornemen tot ontslag en het op 28 januari 2021 gegeven ontslag op staande voet kan Topparken niet worden tegengeworpen nu zij hem in de gelegenheid heeft gesteld om zich tijdens de AVA te verweren en hierbij heeft gewacht op de terugkeer van werknemer uit Spanje. Voorts is de kantonrechter van oordeel dat werknemer Topparken een dringende reden voor ontslag op staande voet heeft gegeven. Werknemer heeft Topparken op een dwaalspoor gezet door niet naar waarheid te antwoorden op Whatsappberichten met vragen over zijn betrokkenheid bij een strafrechtelijke zaak. Werknemer had openheid van zaken moeten geven over zijn veroordeling in juli 2019. Reeds dat levert, gelet op de functie van werknemer als algemeen directeur, een dringende reden op als bedoeld in de ontslagbrief van 28 januari 2021. Bovendien heeft werknemer Topparken op een dwaalspoor gezet door haar op 7 december 2020 ongedateerde ‘ontlastende’ informatie van de Justitiële Documentatie Dienst (reclasseringsrapport) op te sturen. Dit betrof informatie waaruit moest blijken dat er strafrechtelijk niets aan de hand was met werknemer, terwijl die informatie evident niet strookt met de realiteit. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen is voldoende komen vast te staan dat werknemer met betrekking tot zijn strafrechtelijk verleden en/of de vraag of tegen hem nog een strafzaak aanhangig is onwaarheid heeft gesproken, alsook dat hij Topparken op een dwaalspoor heeft gezet. Dat gedrag levert een rechtsgeldige dringende reden op voor het gegeven ontslag op staande voet. Nu het gegeven ontslag op staande voet rechtsgeldig is, zullen de vorderingen van werknemer ter zake van de transitievergoeding, gefixeerde schadevergoeding en billijke vergoeding moeten worden afgewezen. Daarentegen is werknemer aan Topparken de gevorderde gefixeerde schadevergoeding ter hoogte van € 20.833,33 bruto verschuldigd. Bij gebrek aan grondslag in de arbeidsovereenkomst worden de verzoeken van werknemer omtrent bonussen eveneens afgewezen.