Feiten

Werknemer is per 6 december 2020 op basis van een oproepovereenkomst als chauffeur in dienst van Botlek Stores  B.V. (hierna Botlek Stores) tegen een uurloon van € 10,50 bruto exclusief emolumenten. In de periode van 7 tot en met 16 december werkt werknemer 61,15 uur en heeft daardoor recht op een brutosalaris ad € 642,10 exclusief emolumenten. Werknemer stelt een loonvordering in te vermeerderen met de wettelijke verhoging, de wettelijke rente en de buitengerechtelijke kosten. Botlek Stores betwist het verschuldigd zijn van de wettelijke verhoging en de buitengerechtelijke kosten.

Oordeel

De kantonrechter stelt vast dat Botlek Stores niet betwist dat zij het loon verschuldigd is aan werknemer, maar laat desondanks al meer dan een jaar na om dat loon aan hem te betalen. Het correct voldoen van het loon vormt een van de meest elementaire verplichtingen van een werkgever. Werknemers zijn immers met betrekking tot hun levensonderhoud veelal afhankelijk van dat loon. Dat geldt voor oproepkrachten (zoals werknemer) die wellicht relatief weinig uren gewerkt hebben, in dezelfde mate als voor werknemers die in vaste dienst zijn en die fulltime werken. De kantonrechter rekent Botlek Stores het niet betalen van het verschuldigde loon zwaar aan. Ook de onderhavige procedure vormt blijkbaar voor haar geen aanleiding om alsnog tot betaling over te gaan. De door Botlek Stores aangevoerde, overigens niet onderbouwde, omstandigheid dat zij in december 2020 als gevolg van de coronacrisis in financiële problemen verkeerde, vormt hier (uiteraard) geen rechtvaardiging voor. Het toewijzen van de wettelijke verhoging, en daarmee het geven van een prikkel om het loon tijdig te betalen, is daarom hier bij uitstek op zijn plaats, zodat de kantonrechter voor matiging van de wettelijke verhoging geen aanleiding ziet en de wettelijke verhoging onverkort wordt toegewezen. Ook de vordering tot betaling van de buitengerechtelijke kosten en de proceskosten wordt toegewezen.