Feiten

Werknemer heeft vanaf juli 2019 bij Hydromaster gewerkt. Hij is op staande voet ontslagen, omdat hij tijdens zijn dienstverband betalingen namens Hydromaster heeft gedaan en deze heeft overgemaakt naar bankrekeningen van gedaagden (werknemer is enig aandeelhouder van gedaagde02 en gedaagde02 is enig aandeelhouder van gedaagde03 (hierna: werknemer c.s.)). Hydromaster eist in deze procedure terugbetaling van alle bedragen die werknemer onterecht aan werknemer c.s. heeft overgemaakt. Werknemer eist in voorwaardelijke reconventie betaling van loon, een transitievergoeding en schadevergoeding.

Oordeel

Werknemer c.s. betwisten niet dat er geen rechtsgrond bestaat voor de bedragen tot een totaalbedrag van in totaal € 797.998,40 die zij van Hydromaster hebben ontvangen. Dat betekent dat die bedragen terug moeten worden betaald aan Hydromaster. Hierbij speelt geen rol of werknemer wel of niet opzettelijk heeft gehandeld en of er wel of geen sprake is van eigen schuld van Hydromaster. Werknemer c.s. betwisten de hoogte van het gevorderde bedrag. Dat doen zij voor een deel met een schatting. Dat is echter onvoldoende tegenover de uitgebreide onderbouwing van Hydromaster. Voor betalingen tot een totaalbedrag van € 89.554,56 is niet duidelijk aan wie die betalingen zijn gedaan. De betaalde bedragen zijn echter wel een schadepost voor Hydromaster en werknemer is aansprakelijk voor die schade, omdat hij opzettelijk heeft gehandeld. Werknemer stelt dat hij een gokverslaving heeft en dat die zo erg is dat er geen sprake is van opzet. De kantonrechter volgt werknemer hierin niet. Het kan wel zo zijn dat werknemer het geld van Hydromaster heeft gebruikt om te voorzien in zijn gokverslaving, maar niet kan worden geoordeeld of vastgesteld dat hij de betalingen heeft gedaan ‘onder invloed’ van zijn gokverslaving in de zin dat hij door zijn verslaving niet anders kon handelen dan hij deed. Werknemer vindt het de eigen schuld van Hydromaster dat hij zoveel geld onterecht heeft kunnen overschrijven aan zichzelf en aan zijn eigen bedrijven, omdat Hydromaster geen (goed) controlemechanisme had. Dat is de wereld op zijn kop. Hydromaster mag zijn werknemers in principe vertrouwen. Bij werknemer is er bovendien nooit aanleiding geweest om te twijfelen aan zijn betrouwbaarheid. De tegenvorderingen van werknemer worden afgewezen.