Feiten

De zaak gaat over een eenzijdig ongeval dat heeft plaatsgevonden op 12 maart 2018. Werknemer was op dat moment aan het werk voor werkgeefster en bestuurde een trekker met aanhanger, een ‘kipper’. Door een technisch mankement aan de trekker (stuur en remmen) heeft werknemer een bocht niet (goed) kunnen nemen. Hij is vervolgens van de weg geraakt, tegen een boom gebotst en met zijn hoofd door de voorruit gegaan. Werknemer heeft hierdoor letsel opgelopen en ondervindt schade. Werknemer verzoekt de kantonrechter onder andere te bepalen (i) dat werkgever aansprakelijk is voor zijn schade en (ii) dat zijn huidige gezondheidsklachten en (iii) arbeidsvermogensschade als gevolg van de verminderde mogelijkheid arbeid te verrichten het gevolg is van het ongeval.

Oordeel

Werkgever erkent aansprakelijkheid op grond van artikel 7:658 BW. Er zijn geen andere belangen gesteld die toewijzing van het eerste verzoek rechtvaardigen. Het verzoek wordt afgewezen. Het tweede verzoek ziet op de vraag of er sprake is van causaal verband tussen de gestelde (rug)klachten en het ongeval. Uit de stukken volgt dat de medisch adviseurs van beide partijen van mening verschillen over de (medische) causaliteit. Hierdoor is het voor de kantonrechter niet mogelijk uitspraak te doen over het causaal verband tussen de klachten en het ongeval. Daarvoor heeft de kantonrechter een onafhankelijk medisch rapport nodig. Voor (uitgebreide) bewijslevering (door middel van een medische expertise) is in deze deelgeschilprocedure geen ruimte. Dit geldt ook voor het derde verzoek te bepalen dat het ongeval voor werknemer tot verlies aan verdienvermogen leidt. Om dat te kunnen beoordelen moet eerst duidelijkheid bestaan over het causaal verband tussen de klachten en het ongeval, en dat is er op dit moment niet.