Feiten

Werkneemster was in dienst bij Metafoor Ruimtelijke Ontwikkeling B.V. (hierna: Metafoor). Op 14 december 2014 is zij volledig arbeidsongeschikt geraakt. Nadat Metafoor gedurende 104 weken het loon van werkneemster volledig had doorbetaald, is deze wettelijke loonbetalingsverplichting per  14 december 2016 geëindigd en was sprake van een slapend dienstverband als bedoeld in de Xella-uitspraak van de Hoge Raad van 8 november 2019. Werkneemster maakt aanspraak op een transitievergoeding overeenkomstig dat arrest, ook wel aangeduid als Xella-vergoeding. De kantonrechter heeft de vordering van werkneemster op 15 december 2021 toegewezen tot een bedrag van € 48.465,36 bruto, vermeerderd met rente en kosten. Daarbij is de kantonrechter ervan uitgegaan dat het pensioenontslagbeding in de tussen partijen gesloten arbeidsovereenkomst zo moet worden uitgelegd dat de arbeidsovereenkomst van rechtswege eindigt op de eerste dag van de maand volgende op de maand waarin werkneemster de AOW-gerechtigde leeftijd heeft bereikt, en dus per 1 juli 2019. Metafoor is van dit vonnis in (principaal) hoger beroep gekomen. Gevorderd wordt de vordering van werkneemster alsnog af te wijzen. Werkneemster heeft vervolgens ook (incidenteel) hoger beroep ingesteld. Zij wil dat het door haar gevorderde bedrag van € 50.210 bruto alsnog volledig wordt toegewezen.

Oordeel

Grieven

De grieven van Metafoor houden onder meer in dat de kantonrechter een onjuiste uitleg heeft gegeven aan het pensioenontslagbeding en ten onrechte heeft geoordeeld dat Metafoor een Xella-vergoeding aan werkneemster moet betalen. Werkneemster grieft tegen de hoogte van de toegewezen vergoeding.

Uitleg pensioenontslagbeding

De kantonrechter heeft geconcludeerd dat de arbeidsovereenkomst per 1 juli 2019 van rechtswege is geëindigd omdat werkneemster in de voorafgaande maand de AOW-gerechtigde leeftijd had bereikt. Het hof volgt deze uitleg. De vraag wat er tussen partijen is overeengekomen, kan niet alleen worden beantwoord aan de hand van de tekst van de betreffende bepaling en de taalkundige betekenis van de bewoordingen. Daarbij is ook van belang de betekenis die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan deze bepaling mochten toekennen en wat zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten.

Goed werkgeverschap

Werkneemster heeft als werknemer met een slapend dienstverband per e-mailbericht van 31 januari 2017 aan Metafoor de wens kenbaar gemaakt, met een verwijzing naar de compensatiemogelijkheid voor werkgevers ten aanzien van de transitievergoeding en de norm van goed werkgeverschap, om tot een einde van de arbeidsovereenkomst te willen komen. Metafoor heeft aangevoerd dat dit e-mailbericht niet kan worden aangemerkt als een voorstel als bedoeld in de Xella-uitspraak van de Hoge Raad. Het hof volgt haar daarin niet. Het e-mailbericht is niet anders te lezen en te begrijpen dan dat werkneemster streeft naar een beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden en betaling van de wettelijke transitievergoeding. Dat zij daarbij ten onrechte meende dat daarvoor een gang naar het UWV nodig was, is daarbij niet van belang. Door dat na te laten en het dienstverband van werkneemster van rechtswege ten einde te laten komen met het bereiken van de AOW-leeftijd zonder toekenning van aan transitievergoeding, heeft Metafoor in strijd met de norm van goed werkgeverschap als bedoeld in artikel 7:611 BW gehandeld en is zij schadeplichtig geworden.

Gerechtvaardigd belang Metafoor bij instandhouding arbeidsovereenkomst

Dat Metafoor op of omstreeks 20 juli 2018 een gerechtvaardigd belang had bij instandhouding van de arbeidsovereenkomst, bestaande uit reële re-integratiemogelijkheden voor werkneemster, is het hof niet gebleken. Werkneemster kan aanspraak kan maken op een Xella-vergoeding. De toewijzing daarvan door de kantonrechter blijft overeind.

Hoogte Xella-vergoeding

Metafoor heeft een berekening van de Xella-vergoeding overgelegd, uitgaande van een dienstverband per 1 april 2002 tot 14 december 2016. Werkneemster refereert zich aan het oordeel van het hof. Het hof wijst een bedrag van € 48.458 bruto toe.