Feiten

Werknemer is vanaf 6 april 2022 bij Aquabouw B.V. (hierna: Aquabouw) in dienst getreden. De arbeidsovereenkomst duurde tot 31 oktober 2022. Werknemer werkte als onderhoudsmonteur voor een salaris van € 1.725 exclusief vakantiegeld voor 40 uur per week. Vanaf 12 juli 2022 heeft werknemer niet meer gewerkt, volgens hem omdat hij ziek was. Werknemer wil daarom dat Aquabouw hem zijn loon over de resterende contractperiode (juli tot en met oktober 2022) betaalt, vermeerderd met wettelijke verhoging en rente. Verder eist werknemer een aanzegvergoeding, omdat Aquabouw hem niet op tijd heeft geïnformeerd dat zijn contract niet zou worden verlengd, en een transitievergoeding van € 355,34 bruto, met rente. Tot slot wil werknemer een salarisspecificatie en een eindafrekening ontvangen, op straffe van een dwangsom. Volgens Aquabouw had werknemer van 13 tot 18 juli 2022 verlof en is hij daarna niet meer op het werk verschenen, terwijl hij daar geen geldige reden voor had. Aquabouw wil daarom dat de kantonrechter vaststelt dat werknemer vanaf 1 augustus 2022 geen recht heeft op loon. Ook wil Aquabouw dat werknemer € 881,24 betaalt, vermeerderd met rente, omdat hij bedrijfsgoederen niet heeft teruggegeven.

Oordeel

De kantonrechter is van oordeel dat vaststaat dat werknemer zich op 12 juli 2022 in de ochtend niet ziek heeft gemeld, maar een dag vrij heeft gevraagd om dingen te regelen. Die vrije dag heeft hij gekregen. Volgens werknemer heeft hij zich later die dag ziek gemeld. Volgens Aquabouw heeft werknemer zich niet ziek gemeld, maar heeft hij later die dag ook voor de rest van de week vrij gevraagd en gekregen. Er is geen schriftelijke ziekmelding. Er is ook geen schriftelijke aanvraag of toewijzing van vrije dagen. Daarom worden de verklaringen van beide partijen over de betekenis van een telefoongesprek beoordeeld in het licht van alle omstandigheden van het geval. Aquabouw stelt dat werknemer in de zomer van 2022 een andere baan heeft gekregen. Werknemer betwist dat. Wel staat vast dat hij in ieder geval drie à drie en een halve dag een maat heeft geholpen met klussen en dat hij daarmee geld heeft verdiend. Dat geldt ook als ‘werken’ en is een indicatie dat werknemer niet ziek thuis zat, maar dat hij thuis zat omdat hij ‘gewoon’ was gestopt met werken bij Aquabouw. Daarbij wordt ook betrokken dat werknemer vanaf juli 2022 geen salaris betaald heeft gekregen en daar ook nooit om heeft gevraagd. Ook heeft werknemer geen stukken in het geding gebracht van een deskundige (arts) waaruit blijkt dat hij in (een deel van) de periode van 18 juli 2022 tot het einde van het dienstverband ziek was. Alles bij elkaar genomen behoort het feit dat werknemer vanaf 18 juli 2022 niet meer voor Aquabouw heeft gewerkt voor zijn rekening te komen en heeft hij over die periode geen recht op loon. Tot en met 11 juli 2022 heeft werknemer gewoon gewerkt en daarom heeft hij recht op loon. Volgens Aquabouw heeft werknemer over de periode van 12 tot en met 17 juli 2022 verlofdagen opgenomen. Dat betekent dat Aquabouw over die periode wel het salaris moet betalen. Aquabouw heeft het salaris tot en met de maand juni 2022 aan werknemer betaald. Dat betekent dat Aquabouw thans nog het loon moet betalen over de periode vanaf 1 juli 2022 tot en met 17 juli 2022, gebaseerd op een brutomaandloon van € 1.725 bruto exclusief vakantiegeld. Aquabouw heeft in haar brief van 11 augustus 2022 duidelijk gemaakt dat zij niet met werknemer verdergaat. De inhoud van de brief voldoet daarmee aan de gedachte achter de aanzegverplichting: de werkgever moet uiterlijk een maand voor het einde van rechtswege van de arbeidsovereenkomst de werknemer schriftelijk laten weten of hij de arbeidsovereenkomst voort zal zetten (art. 7:668 BW). Dat werknemer de brief (mogelijk) niet heeft ontvangen, is aan hemzelf toe te rekenen. Aquabouw moet een transitievergoeding betalen, omdat de arbeidsovereenkomst na het einde van rechtswege op initiatief van Aquabouw niet is verlengd. Werknemer heeft de meeste bedrijfseigendommen tijdens de mondelinge behandeling ingeleverd. Dat is naar het oordeel van de kantonrechter weliswaar later dan gebruikelijk en ook niet netjes, maar dat is geen reden om naast de teruggave van de spullen een geldbedrag voor die spullen toe te wijzen. Werknemer wordt veroordeeld tot betaling van € 10,21 voor een niet ingeleverd T-shirt.