Feiten

Werkneemster is op 24 januari 1998 in dienst getreden bij de (rechtsvoorganger) van werkgeefster in de functie van kassamedewerker. Op 9 juni 2020 is werkneemster tijdens een functiegesprek beoordeeld als matig, onder meer omdat haar werktempo onder niveau is. Werkneemster is een maand later overgeplaatst naar een andere supermarkt wegens bedrijfseconomische redenen. Op 9 november 2020 is een verbetertraject aangegaan, maar in maart 2021 heeft de leidinggevende van werkneemster geconcludeerd dat geen sprake was van verbetering. Uiteindelijk heeft de leidinggevende werkneemster in februari 2022 een vaststellingsovereenkomst aangeboden. Hierop heeft de gemachtigde van werkneemster gereageerd met de mededeling dat werkneemster onvoldoende in de gelegenheid is gesteld haar functioneren te verbeteren omdat geen deugdelijk verbetertraject is gevolgd. Werkgeefster heeft de kantonrechter gevraagd de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens disfunctioneren, nu werkneemster op cruciale onderdelen van de functie niet liet zien wat werkgeefster van haar medewerkers verwacht. In de beschikking van 9 juni 2022 heeft de kantonrechter overwogen dat voldoende aannemelijk is dat het werkneemster ontbreekt aan de vereiste vaardigheden van haar functie en werkgeefster haar voldoende gelegenheid heeft geboden om haar functioneren te verbeteren. De kantonrechter heeft de arbeidsovereenkomst ontbonden met ingang van 1 augustus 2022. Werkneemster komt tegen dit oordeel op in hoger beroep.

Oordeel

Volgens werkneemster is er geen sprake van disfunctioneren, is haar onvoldoende de gelegenheid geboden om haar functioneren te verbeteren, is herplaatsing in een andere passende functie mogelijk en is de arbeidsovereenkomst daarom ten onrechte ontbonden. Het hof oordeelt dat van werkgeefster had mogen worden verwacht dat zij werkneemster meer hulp, ondersteuning en begeleiding had geboden om haar functioneren te verbeteren. Werkneemster liet na de overname van de supermarkt door werkgeefster niet zien wat werkgeefster van haar medewerkers verwacht. Werkneemster heeft erkend dat sinds de overname door werkgeefster hogere eisen aan werknemers worden gesteld en dat haar functioneren sindsdien slechter is beoordeeld. Om die reden heeft zij samen met werkgeefster een verbetertraject opgesteld met drie verbeterpunten. Volgens werkneemster heeft zij zelf moeten aangeven wat niet goed ging en wat zij kon verbeteren en heeft zij zelf de verbeterpunten op papier gezet. Werkneemster was ruim 22 jaar werkzaam als kassamedewerker. Werkneemster heeft gewezen op haar goede beoordelingen bij de voorganger van werkgeefster. Zij stond erom bekend dat nimmer sprake was van een kasverschil en van ziekteverzuim. Werkgeefster heeft na de overname weliswaar andere eisen aan het functioneren van werkneemster gesteld, maar niet duidelijk is wat dat precies inhield. Ook heeft werkneemster na vijf maanden verbetering laten zien op bepaalde onderdelen – alleen de snelheid moest nog beter en hoger. De norm voor het vakkenvullen is nooit vooraf met werkneemster gedeeld én dit kon zij ook niet halen als zij ook tijdens het werk de kassa moest draaien. Werkgeefster heeft het initiatief tot verbetering en het opstellen van verbeterplannen steeds bij werkneemster gelaten. Het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst is ten onrechte toegewezen op de d-grond. Het verzoek van werkgeefster tot ontbinding op de g-grond of i-grond wordt eveneens afgewezen. Werkneemster heeft verzocht de arbeidsovereenkomst te herstellen, maar het hof is van oordeel dat dit, vanwege het lange tijdsverloop, niet in de rede ligt. Dit verzoek zal dan ook worden afgewezen. In plaats daarvan komt aan werkneemster een billijke vergoeding toe ter hoogte van € 12.500 bruto.