Feiten

Werknemer is op 23 september 2019 bij Texis BV in dienst getreden en vervulde laatstelijk de functie van administrateur/controller (50%) en aspirant-bedrijfsleider (50%) tegen een loon van  € 3.723 bruto per maand, exclusief vakantiebijslag en overige emolumenten. Texis BV heeft eind 2022/begin 2023 een ontslagaanvraag voor werknemer ingediend bij het UWV. Op 24 januari 2023 hebben partijen een gesprek gehad over de verslechterde situatie van de onderneming en is werknemer een vaststellingsovereenkomst ter ondertekening voorgelegd. Werknemer heeft zich op 24 januari 2023 ziek gemeld. De bedrijfsarts heeft op 10 februari 2023 geconcludeerd dat werknemer inzetbaar is voor werk. Texis BV heeft een loonstop opgelegd en vanaf 27 februari 2023 heeft zij geen loon meer betaald. Per brief van 2 maart 2023 bericht Texis BV aan werknemer dat hij op non-actief is gesteld en wordt hij uitgenodigd voor een gesprek op 6 maart 2023. Werknemer is bij brief van 30 maart 2023 op staande voet ontslagen wegens het ten onrechte boeken van uren op een order. Bij brief van 3 april 2023 heeft werknemer geprotesteerd tegen het ontslag op staande voet. Het geschil van partijen betreft de vraag of Texis BV werknemer op staande voet mocht ontslaan. Mocht dit niet het geval zijn dan heeft werknemer de keuze om vernietiging daarvan te vragen of de zogenoemde switch te maken en te berusten in het ontslag waarbij aanspraak kan worden gemaakt op een aantal vergoedingen.

Oordeel

Bij akte wijziging verzoek heeft werknemer die switch gemaakt. Dit houdt in dat de arbeidsovereenkomst per 30 maart 2023 is geëindigd. Dit houdt in dat het voorwaardelijk gedane verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst geen bespreking behoeft. De kantonrechter is van oordeel dat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig is gegeven vanwege het ontbreken van een dringende reden. De in de ontslagbrief genoemde aspecten omtrent het wel of niet liegen over het bestaan en gebruik van het bestand of de order zijn ongegrond, daargelaten of zij een dringende reden opleverden dan wel aan het bestaan daarvan konden bijdragen. Het had, alvorens een verstrekkend middel als ontslag op staande voet in te zetten, op de weg van Texis BV gelegen hierover zekerheid te verkrijgen. Dat zij dat niet heeft gedaan maakt dat het ontslag op staande voet geen stand kan houden. Dit geldt ook voor het argument dat werknemer debet is aan de schuld bij de belastingdienst. Texis BVheeftdit punt onvoldoende onderbouwd gesteld. Omdat het ontslag ten onrechte is gegeven is Texis BV schadeplichtig. De kantonrechter kent een billijke vergoeding van € 10.000 bruto toe, de gefixeerde schadevergoeding van € 4.020,84 en een transitievergoeding van € 4.718,82 bruto. Daarnaast wordt Texis B.V. veroordeeld het salaris over de periode van 2 maart 2023 tot en met 30 maart 2023 te betalen. Werknemer heeft verzocht om de beschikking uitvoerbaar bij voorraad te verklaren. Texis BV heeft hiertegen verweer gevoerd. Zij stelt geen vertrouwen meer te hebben in werknemer en er recht en belang bij te hebben om haar eventuele risico’s zo veel mogelijk te beperken. Subsidiair verzoekt Texis BV aan de uitvoerbaarverklaring de voorwaarde te verbinden dat zekerheid wordt gesteld in de vorm van een deugdelijke bankgarantie, dan wel dat werknemer een bankgarantie moet laten verstrekken, dan wel een door de kantonrechter in goede justitie te bepalen zekerheid. Texis BV heeft niet gesteld dat sprake is van een restitutierisico aan de zijde van werknemer. Ook zijn geen feiten en omstandigheden gesteld waaruit een concreet restitutierisico kan worden afgeleid. De kantonrechter heeft de beschikking derhalve uitvoerbaar bij voorraad verklaard en heeft daaraan ook geen voorwaarde verbonden dat tot een bepaald bedrag zekerheid wordt gesteld.