Feiten

Werknemer is op 1 november 2002 bij (de rechtsvoorganger van) NTT DATA Business Solutions B.V. (hierna: NTT) in dienst getreden in de functie van senior SAP ABAP developer. Hiertoe hebben partijen op 11 september 2002 een arbeidsovereenkomst gesloten en ondertekend. Vervolgens hebben partijen een nieuwe overeenkomst gesloten met als titel ‘arbeidsovereenkomst’, die is ondertekend op 16 november 2004 en die met terugwerkende kracht per 1 januari 2004 in werking is getreden. Tot slot hebben partijen een op 18 november 2004 gedateerd addendum ondertekend met daarin een aantal aanvullende afspraken. Vanaf 1 januari 2004 heeft werknemer aansluitend op verschillende opdrachten gewerkt, met name voor Audax. In het voorjaar van 2021 heeft Audax aan NTT laten weten dat zij de opdracht per 1 mei 2021 beëindigt. Vervolgens ontstaat tussen partijen discussie over de arbeidsvoorwaarden, onder meer over de arbeidsomvang en de hoogte van het bruto-uurloon. NTT heeft eind december 2021 een ontbindingsverzoek ingediend. De kantonrechter te Tilburg heeft de arbeidsovereenkomst per 1 augustus 2022 ontbonden op de g-grond onder toekenning van een transitievergoeding en een billijke vergoeding. Bij beschikking van 10 november 2022 heeft het hof in hoger beroep de beschikking van de kantonrechter bekrachtigd voor wat betreft de ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Voor wat betreft de hoogte van de transitievergoeding en de billijke vergoeding is de beschikking vernietigd en heeft het hof deze vergoedingen vastgesteld op respectievelijk € 73.654,80 bruto en € 50.000 bruto. Het hof stelt vervolgens de hoogte van het bruto-uurloon vast en het door NTT te betalen achterstallig loon. In kort geding vordert werknemer betaling achterstallig en toekomstig salaris en een wedertewerkstelling. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen af. In de bodemprocedure dient werknemer een groot aantal verzoeken in (waaronder 71 verklaringen voor recht) die zijn gebaseerd op één grondslag, te weten zijn arbeidsovereenkomst met NTT. NTT verzoekt werknemer niet-ontvankelijk te verklaren en verzoekt werknemer te veroordelen tot  betaling van de advocaatkosten.

Oordeel

De kantonrechter stelt dat het betoog van werknemer in de kern neerkomt op de stelling dat de arbeidsovereenkomst uit 2004 tussen hem en NTT weliswaar per 1 augustus 2022 is ontbonden door de kantonrechter Tilburg, welke beslissing is bekrachtigd door het hof  maar dat dit geen afbreuk doet aan het bestaan van de arbeidsovereenkomst uit 2002 tussen hem en NTT. Werknemer heeft expliciet bevestigd dat al zijn verzoeken in deze procedure zijn gebaseerd op die arbeidsovereenkomst uit 2002. Ten aanzien van de arbeidsovereenkomst uit 2002 neemt de kantonrechter als uitgangspunt en beschouwt zij als herhaald en ingelast datgene wat op dit punt is overwogen en beslist in het kortgedingvonnis tussen partijen van 28 december 2022 (zie ECLI:NL:RBOBR:2022:6257). Samengevat komt dit erop neer dat de arbeidsovereenkomst uit 2002 is vervangen door de arbeidsovereenkomst uit 2004 en dat die arbeidsovereenkomst uit 2002 daarbij niet is blijven voortbestaan of is herleefd na ontbinding van de arbeidsovereenkomst per 1 augustus 2022. In beide procedures zijn zowel werknemer als NTT uitgegaan van één tussen hen geldende arbeidsovereenkomst, te weten die uit 2004. Alle verzoeken van werknemer worden afgewezen met veroordeling op straffe van een dwangsom enkele eigendommen van NTT in te leveren.