Feiten

Tussen partijen bestaat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tot 1 maart 2023 gesloten voor de functie van Chef Patissier tegen een salaris van € 2.444,09 bruto. De arbeidsovereenkomst is na 1 maart 2023 voortgezet. Tijdens evaluatiegesprekken op 28 maart 2023 en op 10 mei 2023 is werknemer de keuze voorgehouden om zijn functioneren te verbeteren of om te vertrekken. In een e-mail van 12 mei 2023 heeft werkgeefster een voorgenomen demotie met verlaging van het loon van werknemer aan hem meegedeeld en op dezelfde dag een vervolggesprek ingepland. Dat vervolggesprek heeft op 16 mei 2023 in de ochtend plaatsgevonden. Op 16 mei 2023 om 21:21 uur heeft werkgeefster aan werknemer bericht dat zijn functie op dezelfde dag van Chef Patissier is gewijzigd in Patissier en dat het salaris verlaagd wordt naar € 2.199,68 (90% van € 2.444,09) bruto per maand. Werknemer heeft zich op 16 mei 2023 ziek gemeld. Bij brief van 30 mei 2023 heeft werkgeefster aan werknemer meegedeeld dat zijn loon met onmiddellijke ingang wordt opgeschort totdat de bedrijfsarts vaststelt dat de ziekmelding terecht is. Op 6 juni 2023 heeft werkgeefster bovendien aanspraak gemaakt op een boete van € 5.000 vanwege een op 3 juni 2023 geconstateerde overtreding van het nevenwerkzaamhedenbeding. Op 8 juni 2023 heeft de bedrijfsarts geoordeeld dat werknemer arbeidsongeschikt is. Op 20 juni 2023 heeft werkgeefster € 1.235 overgemaakt met als omschrijving 'Beslagvrije voet salaris 052023' en heeft zij een factuur doorbelast van € 544,50, waarvan tussen partijen is afgesproken dat werknemer dat bedrag exclusief btw (€ 450) aan werkgeefster zou terugbetalen. Werkgeefster heeft die € 450 met het salaris verrekend. Er ligt geen beslag op het inkomen van werknemer. Werknemer vordert in kort geding het achterstallige salaris over de periode maart en april 2023 en vanaf 1 mei 2023.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt als volgt. Het spoedeisend belang is vanwege de aard van de vordering (betaling van loon) gegeven. Dat betekent dat werknemer ontvankelijk is in zijn vorderingen. De inhoud van enkele producties (loonstroken en correspondentie) leidt voorshands tot het oordeel dat sprake is van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd na 1 maart 2023 en een hoger brutosalaris (5%) per die datum. De voorzieningenrechter gaat uit van een brutosalaris van € 2.566,29 per maand per 1 maart 2023 zodat vaststaat dat vanaf maart 2023 te weinig salaris is betaald. Dat betekent dat dit salaris inclusief de maximale wettelijke verhoging, die onweersproken is gelaten, voor toewijzing gereed ligt. Ook na mei 2023 is te weinig betaald. Wat de rechtmatigheid van de demotie met bijbehorende salarisverlaging betreft, geldt dat het debat tussen partijen zich niet leent voor behandeling in kort geding. Dat betekent dat de rechter ook voor het salaris van juni 2023 een bedrag van € 2.566,29 bruto als uitgangspunt hanteert. De voorzieningenrechter oordeelt bovendien dat wat tot heden is aangevoerd over het traject naar de demotie toe, onvoldoende is om aan te nemen dat de demotie in een bodemprocedure stand zal houden, nu geen voorafgaande waarschuwing heeft plaatsgevonden. Omdat vaststaat dat de bedrijfsarts heeft geoordeeld dat werknemer arbeidsongeschikt is, dient werkgeefster alsnog het volledige loon over mei 2023 en het vakantiegeld te betalen. De verrekening van de gestelde boete is slechts toegestaan tot een percentage van maximaal een tiende gedeelte van het in geld vastgestelde loon (art. 7:632 lid 2 BW). De kantonrechter ziet geen aanleiding de verrekening te matigen c.q. toe te staan tot de in de wet genoemde 10%. Dat zou namelijk in de hand werken dat onrechtmatig gedrag van de werkgeefster (het verrekenen van veel hogere percentages) onbestraft blijft. Voor de verrekening van de € 450 geldt dat onvoldoende vaststaat wat over het moment en de wijze van terugbetaling is afgesproken. Gelet hierop is onvoldoende aannemelijk dat de verrekening in een bodemprocedure stand zal houden. Ook deze vorderingen inclusief de (maximale) wettelijke verhoging worden toegewezen.