Feiten

Werknemer heeft vanaf 30 april 2020 via een uitzendbureau voor Promelca B.V. (hierna: Promelca) gewerkt en is op 1 juli 2021 in dienst getreden als operator. Hij volgt sinds 7 juli 2021 een opleiding tot operator A/B. Op 23 november 2022 heeft Promelca werknemer geschorst en later voorwaardelijk op staande voet ontslagen wegens verdenkingen van fraude met kloktijden op lesdagen van de opleiding. Werknemer heeft zich op 25 november 2022 ziek gemeld. Op 28 november 2022 heeft een gesprek plaatsgevonden waarin werknemer zijn standpunt over zijn afwezigheid en kloktijden heeft verduidelijkt. Op 30 november 2022 is het ontslag op staande voet ingegaan. Werknemer vordert onder meer de vernietiging van het ontslag op staande voet.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt dat er geen sprake is van een dringende reden en overweegt daartoe als volgt. Het verwijt van fraude betreft uitklokgedrag op cursusmiddagen, wanneer de docent eerder dan de formele eindtijd van 17.00 uur de les had beëindigd. Hierin wijkt het verwijt af van de jurisprudentie waarnaar Promelca verwijst en waarin het gaat om frequent bewust verkeerd klokgedrag op reguliere werkdagen en het liegen daarover na confrontatie daarmee. Een cursusdag kent namelijk een andere, mede door de docent bepaalde, dynamiek, met bijvoorbeeld ook andere (rook)pauzes en vrijheden, waarbij in deze zaak nog bijzonder is dat de docent het voorgeschreven aantal uren kennelijk niet altijd vol maakt. Werknemer heeft aangevoerd dat productiewerknemers regelmatig buiten het terrein roken – en dit ook op cursusdagen in het bijzijn van de docent –, wandelen, iets kopen, pauze houden, zonder uit te klokken. Promelca heeft dit onvoldoende betwist, hetgeen afbreuk doet aan het door haar gestelde precieze klokgedrag van haar werknemers om veiligheidsredenen. Afgezien van de vraag of werknemer wist of zonder meer had moeten begrijpen dat hij de resterende voor de cursus gereserveerde tijd niet buiten het terrein, al dan niet studerend, mocht doorbrengen om daarna om 17.00 uur uit te klokken, vormt dergelijk ongewenst klokgedrag in deze specifieke situatie niet een dringende reden voor ontslag op staande voet. Promelca heeft onnodig direct naar de zwaarste maatregel gegrepen. Zij had kunnen volstaan met een minder vergaande maatregel, bijvoorbeeld een (laatste) waarschuwing dat dit gedrag niet de bedoeling was en bij herhaling aangemerkt zou worden als fraude. Daarom vernietigt de rechter het ontslag op staande voet en beveelt de voortzetting van de arbeidsovereenkomst, inclusief loondoorbetaling en wedertewerkstelling van werknemer.