Feiten

Werkgeefster is een specialistische GGZ-instelling met een specifieke deskundigheid in het behandelen van verslaving en de daarbij onderliggende psychische problematiek. Werknemer is vanaf 1 maart 2023 in dienst als zorgadviseur, ZPM-controller, counselor/Agoog GGZ op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Sinds 22 juli 2023 is hij arbeidsongeschikt wegens een burn-out. Op 30 september 2024 heeft werkgeefster werknemer op staande voet ontslagen, omdat hij zichzelf slaapmedicatie heeft voorgeschreven door middel van een door hem vervalst recept met daaronder de naam van een psychiater die voor werkgeefster werkzaam was en werknemer hierover vervolgens gelogen heeft tegen werkgeefster. Werknemer vindt dat onterecht tot ontslag is overgegaan omdat zijn handelen voortkomt uit zijn verslaving en vordert in deze procedure loondoorbetaling van 70% van zijn loon, de wettelijke verhoging en de wettelijke rente en veroordeling van werkgeefster in de proceskosten. Werkgeefster vordert in reconventie op straffe van een dwangsom een verbod voor werknemer om zich voor te doen, te presenteren of de indruk te wekken nog werkzaam te zijn bij, voor en/of binnen werkgeefster.

Oordeel

De loonvordering wordt afgewezen 

Vaststaat dat werknemer sinds 22 juli 2023 arbeidsongeschikt is vanwege een burn-out. Dat daarnaast eveneens sprake is van recente verslavingsproblematiek heeft hij niet onderbouwd. Werknemer heeft geen medische verklaringen van behandelaren overgelegd waaruit zou blijken van zijn verslaving en de invloed die die verslaving op zijn handelen zou hebben. Werknemer heeft ter onderbouwing van zijn stelling enkel verklaard dat als je eenmaal verslaafd bent geweest je ook verslaafd blijft en voor het overige verwezen naar de adviezen van de bedrijfsarts. Uit die adviezen blijkt echter niet van een recente verslaving van werknemer. Zelfs in het geval werknemer de recepten zou hebben vervalst en gebruikt als gevolg van zijn (kennelijke) verslaving, dan nog is de kantonrechter voorshands van oordeel dat er sprake is van een rechtsgeldig ontslag op staande voet. Voordat werkgeefster heeft besloten tot het ontslag op staande voet heeft zij meerdere gesprekken gehad met werknemer en hem de gelegenheid gegeven zijn kant van het verhaal te vertellen. Werknemer heeft in de gesprekken echter niet naar waarheid verklaard. De dringende reden is dan ook niet alleen gelegen in het plegen van valsheid in geschrifte door de herhaaldelijke vervalsing van recepten met het misbruiken van de naam van de psychiater. Hem wordt ook verweten dat hij heeft gelogen. De kantonrechter acht verder van belang dat werknemer als hulpverlener in de verslavingszorg beter had moeten weten en tijdig om hulp had moeten en kunnen vragen binnen zijn netwerk toen hij merkte dat hij terugviel in verslavingsgedrag. Het ontslag op staande voet houdt stand. De vordering in reconventie wordt toegewezen.