Feiten

Werknemer is op 8 september 2008 in dienst getreden bij SIF Netherlands B.V. (hierna: SIF). SIF produceert stalen funderingen (monopiles) voor offshore windparken. Werknemer is onder meer verantwoordelijk voor de kwaliteitsinspecties van de monopiles. Sinds oktober 2023 geldt er bij SIF een zerotolerancebeleid voor alcohol en drugs. Dit is mondeling kenbaar gemaakt aan de werknemers. Binnen SIF vinden onaangekondigde alcohol- en drugscontroles plaats. Op 25 september 2024 is werknemer positief getest op cannabis. De test is afgenomen door een extern bureau. Na de positieve uitslag van de test hebben twee managers met werknemer gesproken. Zij hebben verklaard dat werknemer rode ogen had en overkwam alsof hij stoned was. Werknemer heeft tijdens dat gesprek verklaard de avond daarvoor cannabis te hebben gebruikt. Op 8 oktober 2024 heeft SIF aan werknemer te kennen gegeven dat zij het vertrouwen in hem verloren had en geen basis meer zag voor een verdere vruchtbare samenwerking. SIF heeft werknemer de mogelijkheid geboden om in onderling overleg tot een beëindiging van het dienstverband te komen. Bij monde van zijn gemachtigde heeft werknemer aangegeven niet akkoord te gaan. Ook heeft werknemer aangevoerd dat de test op grond van de AVG niet was toegestaan en dat SIF hem eerst had moeten waarschuwen. SIF heeft gereageerd dat werknemer op basis van meerdere verklaringen onder invloed leek te zijn en dat er een zerotolerancebeleid van kracht is. SIF verzoekt primair ontbinding op de e-grond. SIF heeft aangevoerd dat zij met zwaar materiaal werkt en dat het voor haar belangrijk is elk risico te vermijden. Werknemer stelt dat het verzoek moet worden afgewezen.

Oordeel

De kantonrechter oordeelt als volgt. SIF kan het gebruik van cannabis door een werknemer in zijn privétijd niet verbieden. De kantonrechter overweegt dat het om de vraag gaat of werknemer voornemens was zijn werkzaamheden onder invloed van cannabis aan te vangen. Naar het oordeel van de kantonrechter is SIF daar niet in geslaagd. De kantonrechter laat de speekseltest buiten beschouwing. De gegevens zijn bijzondere persoonsgegevens in de zin van de AVG. Het is verboden dergelijke gegevens te verwerken, tenzij er een wettelijke grondslag bestaat. Voor de werkzaamheden van werknemer ontbreekt die grondslag. Dat betekent dat het SIF niet is toegestaan een speekseltest te gebruiken om te controleren of werknemer drugs had gebruikt. Er is aldus een inbreuk gemaakt op het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. De eigen verklaring van werknemer is feitelijk een ontkenning dat hij nog onder invloed verkeerde tijdens zijn werkzaamheden. De verklaringen van de managers en de externe medewerker zijn onvoldoende. De werknemer rode ogen had, kan legio oorzaken hebben. De verklaring van de externe medewerker dat werknemer niet helder van geest was, is niet verder onderbouwd. De conclusie van de managers dat werknemer stoned oogde, wordt niet met feitelijke waarnemingen onderbouwd. Dat werknemer een nonchalante indruk maakte en een grijns op zijn gezicht had kan andere oorzaken hebben. Het is denkbaar dat werknemer zenuwachtig was door de drugshond en het gesprek met de managers. Los van het feit dat de speekseltest niet afgenomen had mogen worden, geeft de test geen uitsluitsel omdat werkgever niet aangegeven heeft om welke test het gaat. Bovendien geldt dat diverse speekseltesten niets zeggen over de vraag of iemand nog onder invloed is van cannabis, maar alleen of hij cannabis heeft gebruikt. Daarom voert de politie altijd een bloedonderzoek uit. Dat is niet gebeurd, de uitslag is daarom onvoldoende betrouwbaar. Hoewel de kantonrechter niet gehouden is onrechtmatig verkregen bewijs buiten beschouwing te laten, kiest de kantonrechter daar wel voor. SIF heeft een inbreuk gemaakt op de AVG. De consequenties van de onrechtmatig afgenomen test zijn groot. Ook had werknemer eigenlijk niet de vrijheid om te weigeren. Bovendien geeft de test geen betrouwbaarheid over de vraag of werknemer onder invloed was. Het ontbindingsverzoek op de e-grond wordt afgewezen. Er is ook niet voldaan aan de overige ontslaggronden, omdat die volledig gebaseerd waren op het onder invloed van drugs op de werkvloer verschijnen. De proceskosten komen voor rekening van SIF.