FNV Bondgenoten/DAF Trucks NV

In geschil is de Fietsregeling, PC-regeling en uitbetaling van vrije uren bij DAF. Werknemers konden tegen inlevering van vakantie- of ADV-uren een zogenoemd Fietspakket ontvangen of deelnemen aan een PC-regeling. Bij de berekening van de waarde van deze openstaande uren, werd uitdrukkelijk geen rekening gehouden met eventuele toeslagen. Enkel de 'kale 100% uursverdienste' werd vergoed, onder verval van het overige. Eenzelfde berekeningswijze vond plaats bij uitbetaling van openstaande vakantiedagen bij einde dienstverband. FNV Bondgenoten vordert thans dat DAF werknemers alsnog een vergoeding met inbegrip van toeslagen doet toekomen. Volgens FNV Bondgenoten volgt uit voormelde artikelen dat tijdens de vakantie het loon inclusief ploegentoeslag doorbetaald wordt en dat ook in het geval dat vakantie-uren worden ingeruild in het kader van een Fietsregeling of een PC-privé-regeling uitgegaan moet worden van loon inclusief ploegentoeslag. Daarnaast heeft FNV Bondgenoten voor wat betreft de ADV-uren een beroep gedaan op artikel 7:611 BW (goed werkgeverschap). Er is volgens FNV Bondgenoten geen goede reden te bedenken waarom deelname aan een Fietsregeling leidt tot verval van ploegentoeslag. De kantonrechter heeft de vorderingen van FNV Bondgenoten afgewezen.

Het hof oordeelt als volgt. Met betrekking tot de ADV-uren, heeft het volgende te gelden. In artikel 14.4 lid 2 van de cao is bepaald dat het bij (de bepaling van de hoogte van) een uitkering in geld met betrekking tot de opgebouwde ADV-uren tijdens dienstverband gaat om de uurverdienste. Er zijn geen gronden om aan te nemen dat met het in de regeling flexibele werktijden genoemde 'uursalaris' niet hetzelfde bedoeld zou zijn als 'uurverdienste', mede gelet op het feit dat 'uurverdienste' in de cao is afgeleid van het begrip 'salaris' in de cao. Het komt bij de uitkering in geld van de ADV-uren dus aan op de vraag wat onder 'uurverdienste' verstaan moet worden. Naar het oordeel van het hof valt niet in te zien dat ploegentoeslag voor het regelmatig werken in ploegen geen overeengekomen, vast onderdeel van het loon uitmaakt. Blijkens de definitie van 'salaris' is het salaris niet gekoppeld aan de functie, maar aan de werkzaamheden in de door de werknemer uitgeoefende functie.

Met betrekking tot vakantie-uren overweegt het hof als volgt. In zijn arrest van 26 januari 1990, NJ 1990, 449, LJN AD1017 heeft de Hoge Raad overwogen dat in artikel 1638ii lid 1 BW [thans artikel 7:641 lid 1 BW] met 'loon' wordt bedoeld het gehele tussen werkgever en werknemer overeengekomen loon. Deze bepaling heeft blijkens de wetsgeschiedenis ten doel, aldus de Hoge Raad, om de werknemer in staat te stellen bij zijn nieuwe werkgever zoveel verlof zonder behoud van loon op te nemen, als waarover de uitkering in deze bepaling is berekend. Hieruit volgt dat met 'loon' in (thans) artikel 7:641 lid 1 BW is bedoeld het gehele bedongen loon als bedoeld in artikel 7:610 BW waarop de werknemer gedurende vakantie tijdens het dienstverband dat geëindigd is, aanspraak zou hebben gehad, dus het loon dat wordt genoemd in (thans) artikel 7:639 lid 1 BW (De werknemer behoudt gedurende zijn vakantie recht op loon.). Ook DAF meent dat in dat geval onder loon de ploegentoeslag begrepen is. Het hof kan DAF niet volgen in haar stelling dat (vaste) ploegentoeslag niet en zelfs nooit behoort tot het overeengekomen loon. Ploegentoeslag staat immers noodzakelijkerwijs tegenover de overeengekomen, verrichte arbeid. Ploegentoeslag is per definitie onderdeel van het overeengekomen loon, omdat het de overeengekomen tegenprestatie vormt voor verrichte arbeid. Verwezen zij nog naar HR 6 maart 1998, LJN ZC2606, waaruit volgt dat het begrip loon alle vergoedingen voor in loondienst verrichte werkzaamheden omvat. De vorderingen van FNV Bondgenoten zijn in zoverre toewijsbaar.

Met betrekking tot het inleveren van ADV- of vakantie-uren in het kader van de Fietsregeling en PC-regeling, oordeelt het hof dat het DAF in beginsel vrij staat enkel de kale vergoeding toe te passen. Van strijdigheid met de cao is geen sprake, omdat de cao de hoogte van de vergoeding niet regelt. Wel is het hof van mening dat DAF daarmee in strijd handelt met het goed werkgeverschap.