Douwe Egberts Coffee Systems Nederland B.V./werknemer

Werknemer is op 1 mei 1996 als Service Technicus bij DECS in dienst getreden. Blijkens de salarisspecificaties van juni 2008 en oktober 2008 bedroeg zijn inkomen bij DECS respectievelijk € 2.674 bruto per maand en € 2.754 bruto per maand. Werknemer was (en is) werkzaam in een rooster van vijf dagen per week gedurende gemiddeld 7,5 uur per dag, oftewel gedurende 37,5 uur per week. Tussen partijen is niet in geschil dat op de tussen hen bestaande arbeidsverhouding in de periode tot 1 januari 2006 de Collectieve Arbeidsovereenkomst Coffee and Tea (hierna ook te noemen ‘C&T CAO’) van toepassing was en dat met ingang van 1 januari 2006 de Collectieve Arbeidsovereenkomst DE Diensten (hierna ook te noemen ‘DE Diensten CAO’) van toepassing is. Daarnaast staat vast dat in verband met de overgang van de C&T CAO naar de DE Diensten CAO een garantieregeling geldt. Werknemer heeft DECS bij brieven van 12 november 2008 en 15 december 2008 via een gemachtigde laten weten dat hij op basis van de garantieregeling met ingang van 1 januari 2006 recht meent te hebben op een toeslag van vijf procent van zijn salaris. Hij verzoekt DECS hem deze toeslag met ingang van 1 januari 2008 uit te betalen. DECS heeft dit verzoek van werknemer niet gehonoreerd. De kantonrechter heeft de vordering van werknemer toegewezen. Tegen dit oordeel keert DECS zich in hoger beroep.

Het hof oordeelt als volgt. Het gaat in deze zaak om de uitleg van artikel D lid 2 van de garantieregeling in de DE Diensten CAO.  Artikel D van de garantieregeling geeft een garantie in de vorm van een compensatie aan medewerkers die door de overgang van de C&T CAO naar de DE Diensten CAO ADV-uren hebben verloren. Ingevolge artikel D lid 2 sub b ontvangt de medewerker een toeslag van vijf procent voor de teruggang in ADV-rechten van 92 uur. Indien gewenst kan de medewerker met die toeslag op grond van artikel D lid 2 sub d het verloren recht geheel of gedeeltelijk terugkopen. Die keuze voor het al dan niet verminderen van het ADV-recht en de daarbij behorende toeslag kan ingevolge artikel D lid 2 sub e voorafgaand aan het nieuwe ADV-jaar worden gemaakt. Partijen zijn het erover eens dat artikel D van de garantieregeling van toepassing is op de zogenoemde eerste categorie van medewerkers (gemiddeld 36 uur per week maar feitelijk 40 uur per week werkzaam). De wijziging van de gemiddeld op jaarbasis bestaande arbeidsduur van deze medewerkers van 36 uur per week naar 38 uur per week heeft ertoe geleid dat zij gedurende 92 uur per jaar minder recht op ADV hebben, die voor compensatie in aanmerking komt. Werknemer, die werkzaam is gedurende 37,5 uur per week, maakt echter deel uit van de tweede categorie van medewerkers. De vraag ligt voor of ook hij recht op de compensatie heeft. Het hof beantwoordt deze vraag bevestigend. Indien het niet de bedoeling was werknemers met een van de cao afwijkende gemiddelde arbeidsduur voor de in artikel D ter compensatie van de teruggang in ADV-uren neergelegde keuzemogelijkheid in aanmerking te laten komen, had het, gelet op de inhoud van voornoemde artikelen, voor de hand gelegen deze werknemers expliciet van die mogelijkheid uit te sluiten. Dit geldt temeer indien, zoals DECS stelt, een groot bedrijfseconomisch belang achter die bedoeling en het daarmee gepaard gaande onderscheid tussen de medewerkers schuilgaat. Een uitsluitingsbepaling is echter in de DE Diensten CAO noch in de garantieregeling zelf opgenomen.