Stichting Katholieke Universiteit/werknemer

Werknemer is sinds 1986 in dienst van het UMC als medewerker service. Hij heeft in de periode vanaf 22 juni 2012 tot en met 2 november 2012 regelmatig op vrijdag 3 à 4 blikjes cola zonder toestemming van UMC uit het voorraadmagazijn van UMC weggenomen en opgedronken met collega’s tijdens de middagpauze. In eerste instantie heeft werknemer dit ontkend, maar nadat hij werd geconfronteerd met de waarneming daarvan door collega’s en leidinggevenden en met camerabeelden gaf hij dit toe. Thans verzoekt UMC ontbinding wegens een dringende reden.

De kantonrechter oordeelt als volgt. UMC heeft – anders dan werknemer stelt – voldoende voortvarend gehandeld bij het aanhangig maken van de ontbindingsprocedure. Dat de collega’s met wie werknemer de cola opdronk niet zijn ontslagen, is geen argument dat in het voordeel van werknemer weegt. Werknemer is zelf verantwoordelijk voor zijn gedragingen, waarvan vaststaat dat hij zich terdege bewust was dat hij iets deed wat niet mocht. Bovendien was werknemer klaarblijkelijk de initiatiefnemer; als hij er niet was, werd er geen cola weggenomen. Dat de blikjes cola een relatief geringe waarde hadden doet niet af aan de ernst van de gedraging en legt onvoldoende gewicht in de schaal. Dat de gevolgen van een ontbinding wegens dringende reden voor werknemer groot zijn is duidelijk. De aangevoerde persoonlijke omstandigheden (langdurig dienstverband, klein inkomen echtgenote, leeftijd en eenzijdig arbeidsverleden) wegen echter niet op tegen de aard en de ernst van de gedragingen van werknemer. Werknemer was zich terdege bewust dat wat hij deed verboden is en heeft bovendien in eerste instantie ontkend. Hij kan volledig verantwoordelijk worden gehouden voor zijn gedragingen en moet van het genomen risico zelf de gevolgen dragen. Dat hij achteraf spijt heeft omdat hij zijn baan op het spel heeft gezet, kan hem thans niet meer baten. Volgt ontbinding wegens een dringende reden.