werknemer/Autobedrijf X BV

Werknemer (53 jaar) is op 20 augustus 2007 in dienst getreden bij Autobedrijf X als autoverkoper/bedrijfsleider. Op 31 oktober 2012 is bij de auto van een vaste klant van Autobedrijf X een accu vervangen. De nieuwe accu kostte € 89. De klant heeft de accu contant, afgerond op € 90, afgerekend bij werknemer. Een week later keerde de klant terug bij het autobedrijf voor een ander probleem. Toen de klant opmerkte dat hij een week eerder een accu had laten vervangen, bleek de werkgever hiervan niet op de hoogte te zijn. Op 9 november heeft werkgever werknemer met dit voorval geconfronteerd. Het gesprek werd onderbroken doordat er een klant binnenkwam. Op 10 november hebben partijen het gesprek voortgezet. Werknemer heeft toen de bedrijfsportemonnee gepakt en haalde daar twee briefjes van € 50 uit. In het kasboek liet hij een notitie zien waarin stond dat er € 10 overschot was. Op 12 november heeft werkgever werknemer op staande voet ontslagen. Aan het ontslag op staande voet heeft werkgever ten grondslag gelegd dat werknemer ‘als verkoper een door een klant afgerekend product niet in de kas heeft gestopt of in het kasboek heeft vermeld, waardoor dit bij niemand bekend was’ en dat hij hiermee ‘ zonder toestemming een betaling niet correct heeft afgewikkeld en dit geld voor eigen doeleinden heeft gebruikt’. Autobedrijf X stelt dat werknemer het geld dat een klant op 31 oktober 2012 heeft betaald voor een nieuwe accu op die dag niet in de bedrijfsportemonnee heeft gestopt en dat hij op een later moment twee briefjes van € 50 in de bedrijfsportemonnee heeft gestopt en ‘€10,’ bovenaan het kasboek heeft geschreven om dit te verdoezelen.

Het hof oordeelt als volgt: mede op grond van getuigenverklaringen - in het bijzonder van de klant die verklaarde met een briefje van € 100 te hebben betaald en niet met twee van € 50- acht het hof sprake van een dringende reden. Nu de werkgever geen verduistering aan het ontslag ten grondslag heeft gelegd, maar de feitelijke omschrijving zoals hiervoor vermeld, dient opzet niet te worden bewezen. De persoonlijke omstandigheden van werknemer leiden niet tot een ander oordeel. Werknemer voert aan dat hij 53 jaar oud is, geen zicht heeft op een andere baan, hij geen aanspraak kan maken op een werkeloosheidsuitkering en thans diep in de financiële problemen zit. Op dit moment ontvangt werknemer slechts een bijstandsuitkering. Het hof is van oordeel dat de persoonlijke omstandigheden van werknemer niet opwegen tegen de aard en ernst van de dringende reden, ook al zijn de gevolgen van het ontslag voor werknemer ingrijpend. Door zijn handelen heeftwerknemer het vertrouwen van zijn werkgever in hem ernstig geschaad. Daarnaast was werknemer niet alleen verkoper, maar tevens bedrijfsleider bij Autobedrijf X. Een bedrijfsleider dient het goede voorbeeld te geven en er onder andere op toe te zien dat de overige werknemers de betalingen van klanten correct afhandelen. Door zijn handelen is werknemer niet langer in staat zijn functie op geloofwaardige wijze uit te oefenen. Van Autobedrijf X kan onder deze omstandigheden niet worden verlangd de arbeidsovereenkomst met werknemer te laten voortduren. Voorts acht het hof de opzegging onverwijld verleend. Dat werkgever werknemer niet gelijk op 10 november, maar pas op 12 november, heeft ontslagen, komt omdat werkgever op 10 november werd overrompeld door het geld dat werknemer uit de portemonnee haalde. Pas later raakte werkgever ervan overtuigd dat dit niet juist kon zijn.