werknemer/werkgeefster

Vervolg tussenvonnis. In de onderhavige procedure is in geschil of werkgeefster aan haar re-integratieverplichtingen heeft voldaan en of het ontslag kennelijk onredelijk is. Na het tussenvonnis is deskundigenonderzoek gedaan door een verzekeringsarts en een arbeidsdeskundige. Zij komen tot de conclusie dat een aangepaste stoel geen verbetering zou hebben gebracht in de lichamelijke situatie van werknemer en dat dat binnen het bedrijf geen passende werkzaamheden voorhanden zijn geweest na 5 mei 2009.

De kantonrechter oordeelt op grond van de deskundigenoordelen dat werknemer voortdurend wegens een medische reden ongeschikt is geweest om zijn eigen werk te verrichten. Een aangepaste stoel in een vrachtwagen zou daar geen verbetering in hebben gebracht. Ander geschikt werk bij werkgeefster is er voor werknemer niet geweest. Werkgeefster is dan ook niet tekortgeschoten in haar re-integratieverplichtingen. De door de UWV aanvaarde ontslaggrond is in deze procedure komen vast te staan. De steek die werkgeefster heeft laten vallen is dat zij niet meteen de aangepaste stoel heeft geplaatst en de bejegening van werknemer tijdens het gesprek van 15 september 2009. Dat zij die steek heeft laten vallen maakt het ontslag echter niet kennelijk onredelijk. Daarbij dient bedacht te worden dat partijen het debat hebben gevoerd over het (ten onrechte) niet plaatsen van de stoel omdat die een verbetering zou hebben teweeggebracht en over de al of niet aanwezigheid van ander geschikt werk. Dat debat heeft werknemer verloren. Volgt afwijzing van de vordering.