Stichting Amphia Ziekenhuis/werknemer

Werknemer is sinds 1980 in dienst van Amphia. Laatstelijk is hij werkzaam als senior projectleider bij het onderdeel 'Kenniskring Huisvesting'. Amphia heeft besloten dit onderdeel te reorganiseren, als gevolg waarvan de functie van werknemer is komen te vervallen. Amphia is met de vakbonden een sociaal plan overeengekomen. In het sociaal plan is onder meer bepaald dat geen gedwongen ontslagen plaatsvinden, tenzij sprake is van weigering van een functie. Amphia verzoekt ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Zij stelt daartoe het volgende. Gedurende ruim anderhalf jaar is zonder succes geprobeerd om werknemer te herplaatsen, terwijl in het sociaal plan een herplaatsingsperiode van twee keer zes maanden is bepaald. Het doel en de intentie bij het opstellen van het sociaal plan was – en is – dat er geen gedwongen ontslagen vallen maar dat werknemers van werk naar werk worden begeleid. Nu herplaatsing van werknemer na ruim anderhalf jaar nog niet is gelukt, kan niet van Amphia worden gevergd om de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Het sociaal plan bevat een garantie dat er geen gedwongen ontslagen zullen plaatsvinden. Het ontbindingsverzoek wordt derhalve afgewezen. Het feit dat, zoals Amphia stelt, niet expliciet in het sociaal plan is bepaald dat ontbinding niet mogelijk is, betekent niet dat ontbinding wel mogelijk is. Hetzelfde geldt voor de stelling van Amphia dat in het sociaal plan niet de concrete garantie is opgenomen dat herplaatsing moet slagen. Het ontbreken van zo een garantie betekent nog niet dat thans, nu herplaatsing niet is gelukt, de arbeidsovereenkomst dient te worden ontbonden. Dit betekent niet dat de arbeidsovereenkomst tot het einde van de looptijd van het sociaal plan (1 september 2016) niet kan worden beëindigd. Op grond van het sociaal plan zal Amphia overleg moeten plegen met de ondernemingsraad en de vakbonden om tot een oplossing te komen. Het ligt voor de hand om in dat overleg te bepalen in welke gevallen en tegen welke voorwaarden gedwongen ontslagen wel mogelijk zullen zijn. Het beroep op de redelijkheid en billijkheid bij de uitleg van het sociaal plan en op onvoorziene omstandigheden bestaande uit verslechtering van de arbeidsmarkt en voorts uit noodzakelijke aanvullende maatregelen – afvloeiing van meer werknemers – om de continuïteit van het ziekenhuis niet in gevaar te brengen, faalt.